Giganci #2: Siegfried podobnie jak pierwszy tom serii skupia się na nowym bohaterze. Jest nim Siegfried, niezwykle inteligentny chłopak, który cierpi z powodu samotności. Przykuty jest on do wózka inwalidzkiego i całe dnie spędza w towarzystwie swojego opiekuna. Jego rodzice bowiem znajdują się w nieustannych podróżach służbowych i nie mają zbyt wiele czasu dla swojego dziecka. Każdy kolejny dzień wygląda dla chłopaka tak samo. Wiele zmienia się jednak kiedy odkrywa on istnienie dziwnej istoty. Sam będzie musiał zrozumieć co go z nią łączy i podjąć decyzję czy będzie chciał angażować się w bardzo niebezpieczną intrygę zagrażającą światu. Scenariusz serii może nie jest jakoś nadmiernie ambitny, opierając się na sprawdzonych schematach i dość klasycznym podziale na dobro i zło. Nie zmienia to jednak faktu, że zarówno pierwsza część, jak i recenzowany drugi album są bardzo przyjemne w odbiorze i na swój sposób intrygujące. Kolejny raz obserwujemy losy młodego człowieka, który musi borykać się z przytłaczającymi go problemami. Spotkanie tytułowego Giganta staje się jednak dla niego początkiem całego ciągu zmian i walki o lepszą teraźniejszość oraz przyszłość. Autor odpowiednio balansuje treść komiksu, serwując czytelnikowi dobrze dobraną mieszankę dramatu, tajemnic, magii, przygody i widowiskowości. Wszystko to powinno zadowolić zarówno młodszego fana komiksów, jak i kogoś starszego pragnącego chwili lekkiej i przyjemnej rozrywki. Kolejny również raz genialnym uzupełnieniem przyjemnej w odbiorze historii, jest świetna oprawa graficzna. Ilustracje są niezwykle szczegółowe, potrafią emanować różnorakimi emocjami, ciepłem i „magią”, co zdecydowanie powinno zwrócić uwagę młodszych odbiorców.