„Avengers: Bez drogi do domu” to trochę poboczny album z marvelowskimi Mścicielami. I zarazem rzecz nieco inna od głównej serii, pisanej przez Jasona Aarona. Ale też całkiem udana, na dodatek epicka i przyjemna w odbiorze. Choć rzecz to bardziej dla miłośników „Avengersów” z Marvel Now 2.0, niż runu Aarona.

Ładne rysunki, akcja pędzi na łeb na szyję. Conan barbarzyńca witamy w Domu Pomysłów! Pokrzepiające, może nawet za bardzo zakończenie. A jednak czytałem ten tomik kilka dni i z lekkim znużeniem. Może za stary na taki kogiel -mogiel jestem?

Najprościej całą historię zaprezentowaną w Avengers: Bez drogi do domu (album wydany na naszym rynku zbiera materiały z dziesięciu pierwotnie wydanych zeszytów) określić mianem łatwej i przyjemnej w odbiorze. Każdy, kto zdecyduje się sięgnąć po tytuł, otrzyma dość typową dawkę superbohaterskiej rozrywki. Kolejne rozdziały to kosmiczna przejażdżka pełna zwrotów akcji i widowiskowych scen. Scenarzyści nie silili się tutaj na zbytnią innowacyjność, decydując się wykorzystać sprawdzone schematy, stanowiące o sile wielu innych tytułów ze stajni Marvela. Są tutaj więc ciekawi bohaterowie, z całą masą osobistych problemów (uzewnętrzniających się w sytuacjach kryzysowych). Dobrze nakreślone sceny podkreślające różnorakie emocje i podsycające dynamikę historii. Odrobina charakterystycznego dla marki patetyzmu wymieszanego ze szczyptą humoru. Przede wszystkim album oferuje jednak masę widowiskowej akcji, która stanowi jego główną siłę. Jeśli chodzi o wspomnianych bohaterów, to ciekawym rozwiązaniem jest sięgnięcie po część herosów, którzy w danym momencie niekoniecznie znajdują się w mainstreamie (nie są to jednak postacie całkowicie anonimowe). Dzięki temu fabuła staje się ciekawsza, odrobinę wyróżnia się na tle konkurencji i jednocześnie daje szansę zabłyśnięcia tym postaciom. Na plus należy również zaliczyć bardzo zgrabne i nawet sensowne (co nie jest standardem) połączenie dwóch pozornie różnych światów. Conan Barbarzyńca i superbohaterowie być może brzmi dość kuriozalnie, ale o dziwo zapewnia naprawdę przyjemną porcję rozrywki. Poprawny scenariusz akcji, nie mógłby prezentować pełni swoich zalet, gdyby nie świetna oprawa rysunkowa. Jest kolorowo, wyraziście a co najważniejsze bardzo dynamicznie (z odpowiednią dawką brutalności, jeśli wymaga tego scena). Poszczególnym artystom udaje się utrzymać dość spójny styl, dzięki czemu całość ogląda się z niekłamaną przyjemnością. Na pewne wyróżnienie zasługuje tutaj Marcio Menyz ze względu na jego wizję Cymeryjczyka.

Kiedy natrafiam w pewnym momencie, dobrze, że dość szybko, w dialogach na zwroty typu "uszkodzenie tkanki wszechświata" od razu odechciewa mi się czytać tego w czym natrafiam na taki tekst. Mam potężny uraz po różnego rodzaju "kryzysach" od DC, a po wtóre za stary jestem na tego typu bzdety. Jeśli ktoś dopiero zaczyna przygodę z komiksem to proszę bardzo, ale dla starszego wyjadacza tego typu historii to jest ona o kolejną za dużo. Ogólnie odradzam. Sklep Gildia jak zawsze w wysokiej formie.