W ostatnim czasie na naszym rynku pojawia się spora ilość niezłych „baśniowych” tytułów, pośród których każdy miłośnik powieści graficznych powinien znaleźć coś dla siebie. Do tego jakże zacnego grona można zaliczyć najnowszy tytuł wydawnictwa Non Stop Comics – Porcelana (Tom 1). Tytuł, który niczym piękny, gotycki sen porwie czytelnika w wykreowany magiczny świat. Akcja powieści przenosi czytelnika w bliżej nieokreślone miejsce i czas, kiedy to mała członkini gangu ulicznego zmuszona przez swoich towarzyszy, przedostaje się na teren wielkiej posiadłości z nadzieją zdobycia pokaźnych łupów. Domostwo, do którego się włamała, należy do tajemniczego mężczyzny, który przez wielu nazywany jest „czarownikiem”. Mała, wystraszona i mocno wychudzona dziewczynka nie jest wielkim zagrożeniem dla postawnego właściciela, który okazuje się, mniej straszny niż go opisywano. Wręcz przeciwnie jest on bardzo życzliwym człowiekiem, który od lat mieszka samotnie i cały swój wolny czas poświęca pracy konstruktora porcelanowych robotów/manekinów, które następnie ożywia za pomocą tajemniczej alchemii. Młoda włamywaczka otrzymuje propozycję zamieszkania w posiadłości u jego boku. Decyzja, którą podejmie zmieni diametralnie życie obojga bohaterów, splątując ich los nierozerwalną nicią. Wydawnictwo swój nowy tytuł zalicza do grona serii „młodzieżowych”, nie sądzę jednak aby ta grupa wiekowa była nim najbardziej zainteresowana. Komiksy z tego segmentu dość często nastawione są głównie na widowiskową akcję i zapewnienie odbiorcy prostej, acz intensywnej rozrywki. Tutaj dynamiczne sceny można policzyć na palcach jednej ręki, a głównym szkieletem scenariusza jest stopniowo rozwijająca się i ewoluująca relacja pomiędzy dwójką bohaterów. Benjamin Read w swoim dziele sięga po sprawdzone schematy z pogranicza dramatu i obyczajówki, osadzając całość w baśniowo-fantazyjnym świecie, który dodatkowo doprawiony jest szczyptą mroczniejszego klimatu. Praca nad porcelanowymi golemami, wykorzystywanie alchemii mające w sobie pierwiastek magiczny, tajemnicze pomieszczenie, do którego nie może wejść dziewczynka, brak możliwości wyjścia poza teren posiadłości. Wszystko to ma jasno określony cel w scenariuszu, będąc przeciwwagą do wspomnianych bardziej złożonych relacji bohaterów, które z każdą kolejną stroną zmierzają w kierunku uczucia na linii ojciec – córka. Nic nie jest podane tutaj na tacy i to, co początkowo może wydawać się jasne i oczywiste, chwilę później dość mocno zaskakuje. Nie trzeba specjalnie wysilać wyobraźni, aby dostrzec, gdzie scenarzysta szukał inspiracji do swojego dzieła. Piękna i Bestia, Frankenstein, literatura braci Grimm czy baśnie i bajki gotycki, doskonale uzupełniają pokaźną szczyptę autorskiej treści. W kwestii scenariuszowej jedyne, do czego można się przyczepić to brak jeszcze głębszego skupienia się na psychice i naturze przedstawionych bohaterów (należy jednak pamiętać o ograniczonym miejscu). Historia jest naprawdę bardzo dobrze napisana i równie świetnie narysowana. Zarówno Chris Wildgoose (rysunki), jak i Andre May / Alexa Rosa (kolory), wykonali kawał solidnej pracy. Artysta w swoich pracach dość wyraźnie inspirował się okresem wiktoriańskim, który widoczny jest tutaj zarówno w architekturze oraz strojach. Prace Wildgoose'a są mocno nastrojowe, a projekty porcelanowych stworzeń/golemów mocno niepokojące (może nawet lekko przerażające). Ograniczona przestrzeń, na którym dzieje się akcja komiksu, nie oznacza wtórności graficznej. Każda ze scen jest zaprezentowana w sposób odmienny przy wykorzystaniu różnorodnych i wyrazistych teł. Porcelana. Tom 1. Dziewczynka to naprawdę piękna wizualnie, intrygująca fabularnie, mroczna i jednocześnie fantazyjna wiktoriańska bajka dla dorosłych, którą można polecić każdemu.

„Porcelana”, najnowsza seria od „Non Stop Comics”, to historia, która wyglądał jak zderzenia typowego przedstawiciel europejskiego komiksu środka i amerykańskich klimatów. Już samo to stanowi wystarczającą zachętę, by sięgnąć po ten tytuł, jednak co ważniejsze, autorom udało się stworzyć z tego coś naprawdę znakomitego i dobrze korzystającego z estetyk obu typów opowieści graficznych. Oczywiście zarówno pod względem fabularnym, jak i graficznym.

Duży plus za to że główna historia zamyka się w jednym tomie. Nie rozumiem jednak zachwytów nad scenariuszem i warstwą graficzną, wg mnie jest tylko ok. Historia jest prosta, miejscami naiwna, nie wciągnęła mnie zupełnie. Nastawiałem się na bardziej gotycki klimat ale rysunki są zupełnie w innym stylu - klimat bardziej kojarzy mi się z grą "Syberia". Może to komiks skierowany do nastolatków / młodszych czytelników.

Benjamin Read i Chris Wildgoose zapraszają czytelników do baśniowego świata ,,Porcelany”, który jak to w baśniach bywa zachwyca, ale także potrafi przerazić swą mroczną stroną. A wszystko zaczyna się w momencie, gdy mała uliczna złodziejka postanawia przekroczyć pewien mur. Mała należy do gangu ulicznych złodziei, składającego się głownie z sierot, którym ledwo udaje się przeżyć wśród przykrytych śniegiem zaułków miasta. Jej los odmienia się gdy wbrew swojej woli zostaje wysłana by obrabować cieszącego się złą sławą ,,czarnoksiężnika” zdolnego ożywiać porcelanę. Po przekroczeniu muru oddzielającego posiadłość od reszty miasta, dziewczynka odkrywa zupełnie inny świat i choć strzegą go przerażające porcelanowe bestie odkrywa, że właściciel tego miejsca, choć nieco ekscentryczny, bynajmniej nie zasługuje na swą złowrogą sławę. Przygarnia on Małą, pozwalając jej zapomnieć o trudach świata za murami posiadłości. Z czasem jednak dziewczynka zaczyna się czuć niczym w złotej klatce, a co gorsze, w owej klatce zostały zamknięte pewne mroczne tajemnice… ,,Porcelana” idealnie wpasowuje się w baśniowe schematy, mamy tutaj młodą bohaterkę, której wyprawa – choć symboliczna bo wystarczyło przeskoczyć przez mur – przenosi ją do innego świata, który z pozoru choć zdawał się miejscem strasznym, okazuje się być niczym spełnienie marzeń. Dziewczynka otrzymuje tam wszystko czego może sobie zamarzyć, warunkiem jest tylko to iż musi pozostać w obrębach murów posiadłości i nie wolno jej zaglądać do jednego z pomieszczeń warsztatu, gdzie tworzone są porcelanowe istoty. I jak to w baśniach bywa, przychodzi czas, że pokusa złamania zakazu staje się zbyt wielka, a jego złamanie prowadzi nas ku nieuchronnym i straszliwym konsekwencjom… Trzeba przyznać, że autorzy świetnie odnaleźli się w owych schematach serwując czytelnikom prostą, aczkolwiek przy tym niezwykle wciągającą i sympatyczną historię. Mała jest niezwykle uroczą bohaterką, nieco nieokrzesaną i zadziorną, ale także w tym tkwi jej siła i urok. Nie można także zapomnieć o tytułowej porcelanie, a dokładniej porcelanowych istotach, które stanowią niewątpliwą perełkę całego komiksu – przyciągają wzrok, nawet jeżeli akurat stanowią wyłącznie elementy tła i przewijają się za plecami bohaterów grających pierwsze skrzypce. Warto także dodać, że choć to pierwszy tom serii to przedstawiona tu historia stanowi zamkniętą całość. Dla osób, które nie są pewne, czy chcą się angażować w kilkutomowe tytuły z pewnością będzie to stanowiło duży atut. Osobiście jednak na tyle polubiłam Małą i wykreowany przez autorów świat, że z chęcią ponownie odwiedzę w kontynuacji. ,,Porcelana” to tytuł, który mimo iż nie należy do skomplikowanych bądź szczególnie oryginalnych historii zachwyca czytelnika swoją nieco enigmatyczną prostotą. Mamy tutaj ciekawych bohaterów, idealnie wpasowujących się w narzucone im role, a przy tym mimo swej schematyczności potrafiący zaintrygować czytelnika. A w dodatku jest to po prostu bardzo ładny komiks, który z czystym sumieniem polecam wszystkim miłośnikom baśniowych klimatów. Recenzja dostępna na stronie Kosz z Książkami.