Całkiem nieźle orientuję się w przygodach tych zaślinionych kreatur z kosmosu, ale widocznie żelaznym ich fanem nie jestem, ponieważ niniejsze komiksy przebrnąłem z niejakim trudem. Po prostocie i nowatorstwie Scotta i Camerona nie ma tu śladu, jest za to bardzo modne dziś przeplatanie jawy i snu, oraz zagmatwana intryga, jaką knuje sztuczny człowiek, który chce być prawdziwy (całkiem jak Pinokio). Od strony wizualnej jest przyzwoicie, ale nierówno, ponieważ autorów ilustracji jest kilku, a każdy z nich po swojemu podchodzi do przedstawienia wspólnych bohaterów.

1 tom serii trzymał w napięciu cały czas; ciekaw byłem co będzie dalej, przewracając kolejne strony komiksu. 2 tom już spuścił z tonu, i jest zwyczajnie OK. Zastanawiam się czy to już koniec czy będzie 3 Bunt? Bo oczywistym jest niedosyt, i jeśli to już wszystko, całość to dałbym nawet tylko 3 gwiazdki zamiast 4. Gildia jak zwykle 5 gwiazdek.

W świecie Obcego, po tylu różnych publikacjach trudno wykreować coś świeżego i interesującego. Trzeba przyznać, że mimo lekkiego spadku formy względem pierwszej odsłony, autorom "Buntu" to się udało. Tom 2 zgrabnie zamyka wątki i otwiera nowe. Ogólnie komiks godny jubileuszu Obcego. Dodatkowo, warto to podkreślić, twórcom udała się trudna sztuka, bo mam wrażenie, że wykreowali w uniwersum Obcego bohaterkę na miarę Machiko ze świata Predatorów -> Zula Hendricks daję radę ;)