Dwa komiksy w jednym. Dwa napakowane akcją pastisze ze znanymi motywami z filmów lat 80-90. Takie pierwsze wrażenie można odnieść po lekturze tego komiksu. Ale widać, że twórcy bawią się tymi schematami i stylem jaki przedstawiała kultura tamtych lat. Właśnie twórcy, bo tym razem to nie sam Kowalczuk jest autorem obu historii, a jedynie współtwórcą. W „Za późno, by przebaczyć” jest rysownikiem do scenariusza Michaela Tannera, a w „Rad Erwank” jest tylko scenarzystą, a rysunkami zajął się Jack Teagle. Obydwaj panowie odnaleźli się w stylu (zarówno narracji jak i rysunku) w jakim bryluje Kowalczuk, jednak lepiej pod ty względem wypada Teagle. Pierwsza historia to kino akcji w stylu „Amerykańskiego Ninji” czy też „Drużyna A” z wyraźnym złym oraz bohaterami, którzy muszą mu stawić czoło. I po mimo sporej dawki akcji i humoru, to sama historia jest prosta oraz mało skomplikowana. I w porównaniu do drugiej opublikowanej w tym albumie wypada słabiej. Na pewno samą historię ciągną do góry rysunki Kowalczuka, które są bardzo dynamiczne. Nie da się ukryć, że druga historia wypada dużo lepiej, a to dzięki scenariuszowi Kowalczuka, który zaskakuje w każdy możliwy sposób zwrotami akcji. W tym komiksie widać także poza inspiracjami kina syfy lat 80, także inspirację historiami superbohaterskimi, ale w sposób bardzo przerysowany i wyolbrzymiający ich wady i niedopowiedzenia. Jak pierwszy raz przeczytałem tą historię to zapomniałem, że za warstwę graficzną odpowiada inna osoba niż sam Kowalczuk. Jack Teagle idealnie wyczuł styl scenarzysty. Zdecydowanie polecam komiks. Zawarte w nim obie historię są na tyle krótkie i zwięzłe, że dzięki temu utrzymane jest nieraz zawrotne tempo akcji a tym samym czytelnik się nie nudzi. Nie ma tu zbytecznych zapychaczy, a bohaterowie sią na tyle wyraziści i od razu dają się polubić.