Subiektywnie - bardzo mi się podobało (sic!). Wizualnie autor bardzo kombinuje, fajnie komponuje kadry, dba o detale i przede wszystkim widać w tym rozmach i twórcze poszukiwanie. Scenariuszowo - okropnie i szmatławo. Jeśli ktoś szuka komiksu o zwartej i wciągającej fabule to niech od razu odpuszcza tego autora. Jego historie są BANALNE, PRETENSJONALNE, SŁABE!!! Nie ma tu w zasadzie żadnej sensownej opowieści. Fabuła to zlepek pompatycznych wypocin i gdy przeczyta się streszczenie na tylnej okładce to niczego więcej nie należy się spodziewać, bo historia jest tak uboga, że można zarzucić redaktorom albumu spojlerowanie treści. Moc tkwi w warstwie wizualnej. Lone Sloane tom 2 ma znacznie mniej tekstu niż Salambo, więc łatwiej przez to "przebrnąć", mniej głupot do czytania, można się bardziej skupić na oglądaniu. A jest na czym... Obiektywnie komiks jest słabiuchny jak namiocik z patyków, ale subiektywnie to kawał dobrej roboty na poletku komiksowym. Na pewno nie jest to tytuł dla kogoś, kto dopiero stawia pierwsze kroki w tym medium. Można się srodze zawieść i rozczarować.