OPIS
To pierwsza w Polsce płyta światowej sławy pianisty Krzysztofa Jabłońskiego z udziałem orkiestry. Perfekcyjny artystycznie poziom wykonania oraz oryginalność, połączona z dobrym smakiem w doborze i układzie utworów, to niewątpliwie wielkie atuty tej bardzo prestiżowej produkcji.
Kompozytorzy:
Claude Debussy, Gabriel Faure, Maurice Ravel łączyli w muzyce stylistykę kierunków: neoromantycznego i impresjonistycznego. Byli odnowicielami europejskiej, muzyki na przełomie XIX i XX wieku. Wyzwolili muzykę francuską z trwającej całe stulecie hegemonii niemieckiego romantyzmu, a zwłaszcza z jego ostatniego, najbardziej wybujałego stadium - wagneryzmu. Utwory prezentowane na płycie stanowią celne i charakterystyczne przykłady stylu każdego z tych wybitnych kompozytorów. To muzyka najwyższej artystycznie próby.
Dzieła:
W ich wyborze na płycie można dostrzec pewien wspólny wątek. Jest nim, mniej czy bardziej wyraźne, nawiązanie do wielkich tradycji muzyki francuskiej, która zajmuje odrębne i specyficzne miejsce w krajobrazie muzyki europejskiej. Utwory te charakteryzuje więc niezwykłe wyczulenie na barwę brzmienia, oryginalnie kształtowana melodyka połączona z jasnością oraz przejrzystość konstrukcji. Spotykamy tu swoiste połączenie zmysłowości i racjonalności, finezji, wdzięku i powściągliwości emocjonalnej.
Wykonawcy:
Krzysztof Jabłoński - wrocławianin i "obywatel świata" - jest dziś największą ozdobą sal koncertowych, od Warszawy po Nowy Jork. To zarazem największy talent w polskiej pianistyce od czasu Krystiana Zimermana. Laureat wielu prestiżowych festiwali fortepianowych w kraju i za granicą. Punktem zwrotnym w karierze tego wybitnego artysty było niewątpliwie zdobycie III nagrody na XI Międzynarodowym Konkursie Chopinowskim w Warszawie w 1985 r. Nagroda ta zapoczątkowała triumfalną drogę pianisty po laury konkursowe na festiwalach we Włoszech, w Stanach Zjednoczonych, Izraelu, Wielkiej Brytanii, Kanadzie. Wyjątkowy talent Krzysztofa Jabłońskiego podziwiała już publiczność najbardziej uznanych sal koncertowych świata. Artysta ten zasiada również w jury międzynarodowych konkursów pianistycznych. Nagrywa dla radia i telewizji na całym świecie. Ma w swoim dorobku 10 płyt kompaktowych. Niektóre z nich dostępne są w formie cyfrowych płyt wizyjnych, taśm wizyjnych oraz kaset.
Michał Nesterowicz- to już w czwarte tak prestiżowe i interesujące artystycznie przedsięwzięcie fonograficzne tego młodego, bardzo utalentowanego wrocławskiego dyrygenta. M. Nesterowicz nagrał dotąd płyty:
z muzyką Jorge Morela w towarzystwie gitarzysty Krzysztofa Pełecha i Capelli Bydgostiensis, na zamówienie amerykańskiej firmy Luthier (1996),
z utworami Ottorino Respighiego z udziałem gwiazdy światowej wokalistyki Ewy Podleś i Orkiestry Leopoldinum (1997),
oraz z Instrumentalistami Wielkiej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach i Ewą Urygą jako solistką (1998 r.).
Najnowsza płyta, nagrana wspólnie z Krzysztofem Jabłońskim i Wrocławską Orkiestrą Kameralną "Leopoldinum", to również drugie z kolei przedsięwzięcie tego dyrygenta (po wspomnianej płycie z udziałem Ewy Podleś) zrealizowane wspólnie z firmą Luna Music.
Wrocławska Orkiestra Kameralna "Leopoldinum" - jedna z czołowych orkiestr kameralnych w Europie. Określana często mianem: "perły polskiej kameralistyki", zdobyła szerokie uznanie słuchaczy i krytyki w Polsce i za granicą. Tworzą ją znakomici muzycy. W ciągu 20 lat istnienia współpracowała z tak sławnymi dyrygentami jak: Jerzy Maksymiuk, Wojciech Michniewski, czy solistami: Andrzej Bauer, Jadwiga Kotnowska, Krzysztof Jabłoński.
Do największych osiągnięć fonograficznych orkiestry "Leopoldinum" należą:
nagranie cyklu "Cztery pory roku" A. Vivaldiego z Janem Staniendą,
kompozycji Ottorino Respighiego z Ewą Podleś pod dyrekcją Michała Nesterowicza,
koncertów fortepianowych Mozarta z Ewą Pobłocką, a także "Koncertu na saksofon" Krzysztofa Meyera z Johnem Edwardem Kelly dla Bayerische Rundfunk.
Wykonanie:
"Wykonawcom udało się stworzyć sugestywny świat dźwiękowego malarstwa, tak charakterystycznego dla idiomu muzyki impresjonistycznej(...) mamy tu do czynienia z wrażeniowym pojmowaniem sztuki dźwięku.(...) Michał Nesterowicz subtelnie prowadzi słuchacza przez ten pozornie spontanicznie odbierany świat" "Wrocławska Orkiestra Kameralna Leopoldinum spisuje się bardzo dobrze. Przede wszystkim jest zdyscyplinowana, co jest tak ważne np. w kompozycji Ravela. Nieobcy jest jej jednak nieco konwencjonalny dramatyzm( Balet z "Petite suite" Debussego) czy szeroka rozlewność i powaga w "Pawanie" Faure."
(Luna Music)