Manga stawia przede wszystkim na dynamiczną akcję, co sprawia, że czyta się ją błyskawicznie. Pierwsze dwa tomy niemal nie zwalniają tempa, co może być zarówno zaletą, jak i wadą. Z jednej strony, adrenalina i nieustanne zagrożenie trzymają w napięciu, ale z drugiej strony, czasem brakuje miejsca na pewną refleksję. Autor sięga tu po pewne sprawdzone rozwiązania, sprawnie łącząc je z mrocznym wątkiem biologicznych eksperymentów. Tajemnice, które skrywa Eight, nie są może jakoś nadmiernie odkrywcze, ale potrafią one zaintrygować czytelnika. Autor nie boi się tu również pokazywać ciemnej strony ludzkiej natury, co dodaje mandze troszkę głębi, ale na razie (dwa pierwsze tomy) wątek ten jest tylko drobnym dodatkiem do akcji. Amano Jaku tworząc swoje dzieło, dosyć mocno inspirował się klasyką mangi w postaci kultowej Akiry. Dotyczy to nie tylko ogólnego klimatu, pewnych fabularnych wątków czy wyglądu i zachowania głównego bohatera, ale również pod pewnymi względami oprawy graficznej. Sama inspiracja takim hitem nie jest zła i większości scen wypada tu dobrze. Nie jest to co prawda poziom twórczości Katsuhiro Ōtomo, ale fani dynamiczniejszego sci-fi powinni być zadowoleni. Jest tu jednak kilka scen, w których Jaku idzie w stronę niezbyt udanego kopiowania pewnych rozwiązań, co psuje trochę odbiór tytułu...