Uwielbiam mangi z lat 80. i 90. XX wieku i z każdym kolejnym wznowieniem czy wydaniem tytułu z tamtych lat, cieszę się, jak dzieciak. No i jak dzieciak cieszyłem się na reedycję „Paradise Kiss” i lektura po latach pokazała, że słusznie. Ta seria, choć tematycznie to przecież nie moja bajka, nadal robi wrażenie, dostarcza świetnej rozrywki i jest całkiem dojrzałym, mimo iż często jakże absurdalnym i metafikcyjnym dziełem.

Tom 2 opiera się na fundamentach pierwszej odsłony, zagłębiając się w indywidualne zmagania i aspiracje głównych bohaterów. W miarę jak Yukari coraz bardziej angażuje się w świat mody, zaczyna kwestionować własną przeszłość i dostrzegać własne pragnienia i pasje. Fabuła ponownie porusza więc tematy samopoznania, tożsamości i pogoni za marzeniami w odświeżająco realistyczny i przystępny sposób. Tempo jest dobrze wyważone, płynnie przechodząc pomiędzy dramatycznymi momentami i spokojniejszymi emocjonalnymi scenami. Zawarte tu zwroty akcji sprawiają, że czytelnicy są mocno zaangażowani w treść i z niecierpliwością przewracają każdą stronę, aby zobaczyć, co wydarzy się dalej. Narracja bada tu również złożoność miłości i związków. Romans między Yukari i George’em zajmuje centralne miejsce scenariusza. Ewolucja ich związku jest pięknie ukazana, z momentami czułości i bezbronności. Ponadto inne romantyczne relacje w grupie oferują różnorodne spojrzenia na miłość, dając czytelnikom wieloaspektowy obraz tego uniwersalnego tematu. Ważną częścią historii pozostaje także aspekt modowy. Tom 2 jeszcze mocniej zagłębia się w świat projektowania mody, ukazując kreatywność bohaterów i pasję do ich rzemiosła. Szczegółowe ilustracje przedstawiają realia branży, pomagając czytelnikom zanurzyć się w tym świecie....