Pierwszy tom a jednak potrafi wzbudzić niesamowite uczucia, a po przeczytaniu od razu chce się sięgnąć po kolejny. Idealnie odzwierciedla rzeczywistość przez co łatwiej jest zrozumieć uczucia bohaterów a nawet się z nimi utożsamiać. Polskie wydanie idealnie pasuje do tego typu opowieści. Zachęcam całym serduszkiem poznać przygodę dwóch dziewczyn o tym samym imieniu choć całkiem odmiennych osobowościach :) Dodam jeszcze, że "Nana" posiada jedną z najpiękniejszych kresek jakie znam.

Tyle lat czekałam na publikacje Nany w Polsce, że kiedy dowiedziałam się o publikacji mało się nie popłakałam. Piękna i realistyczna historia, wypełniona scenami, które nie raz wywołają łzy. Świetnie napisane i przedstawione postacie . Nie ma tu tematów tabu, powtarzalnych schematów, ani sytuacji, które dają "happy end" tylko po to, aby spełnić oczekiwania czytelnika. Nana zdecydowanie zasługuje na miano jednej z najlepszych pozycji romantycznych i dramatów, z jakimi się spotkałam.

Kilka rzeczy Nana robi naprawdę dobrze: ma w sobie "to coś", bohaterowie są bardzo charakterystyczni i zapadają w pamięć, a dialogi pomimo swojej ilości nie przytłaczają. Nie zmienia to jednak faktu, że warstwa graficzna w tym tytule... no niestety jestem bardziej na nie, niż na tak. O ile momentami kadrowanie i dobór części "ujęć" jeszcze jest ok, to same rysunki moim zdaniem nie prezentują się zbyt okazale (gdy zestawimy je z pracami innych artystów to nawet jeszcze gorzej). Do tego dochodzi jeszcze kwestia bohaterów, którzy czasami zachowują się w strasznie głupi sposób, co w szczególności tyczy się Nany Komatsu, której działania i przemyślenia są nieznośnie irytujące. Wątek Nany Osaki wypada tutaj nieco lepiej, jak i całość z czasem również robi się tak jakby lepsza. Jednak nie wiem czy to już bardziej nie jest kwestia przyzwyczajenia. Zakup drugiego tomu pod bardzo dużym znakiem zapytania. Niestety :(