„Dziewczyna do wynajęcia” to ze wszech miar typowa komedia romantyczna, oparta na komicznych pomyłkach. Typowa, ale ze względu na swój ogólny charakter, skierowana głownie do płci brzydkiej. Chociaż każdy, kto lubi opowieści o miłości typu „poznali się, nienawidzą się, ale na końcu i tak będą razem”, będzie usatysfakcjonowany. I znajdzie sporo powodów do śmiechu i uśmiechu, bez nachalnego epatowania emocjami.

Tom drugi cyklu jest powieleniem wielu schematów z części pierwszej, jednocześnie odkrywa przed czytelnikiem nowe mocno humorystyczne wątki. Preludium do całej serii humorystycznych wydarzeń i rozwoju relacji pomiędzy bohaterami jest wypad na miasto, gdzie Kazuya spotyka swoją „byłą” dziewczynę. Nadmiar spożytego alkoholu i nerwowa atmosfera prowadzą do kilku nieporozumień. Chwilą wytchnienia dla chłopaka ma być wypad z przyjaciółmi na plażę. W tej wycieczce nie towarzyszy mu Mizuhara, której zabrania tego regulamin „agencji”. Jest to więc doskonała okazja dla niego, aby postarać się odzyskać swoją dawną miłość i tym sposobem rozwiązać umowę z Mizuharą.