To moja pierwsza manga i naprawdę czytało mi się ją świetnie. POLECAM!

Zawiodłem się na tej mandze. Ładna okładka, ale w środku niestety nie jest już ładnie. Fabuła prawie nie istnieje i do jej opisu chyba prawie wystarcza sam tytuł mangi. Zamiast konkretnego wątku fabularnego dostajemy prawie nieliniowe historie, z których moim zdaniem tylko jedna wartościowo jest niezła i dodatkowo przez część mangi pojawia się ciekawa "wątpliwa" myśl. Rysunki są średnie, powiedziałbym nawet, że lekko słabe, ale na pewno nie są złe, czy okropne. Ocena: Rysunki: 5/10 Tła: 5/10 Wątek Fabularny: 1/10 Wartości: 6/10 Ocena końcowa: 4.25/10

Pierwszy tom serii nie bawi się w przydługawe wprowadzenia. Od razu rzuceni jesteśmy na głęboką wodę fabuły i widzimy trwające polowanie na smoka. Kilka dynamicznych plansz wystarczy, aby zachwycić i zaintrygować czytelnika. Po takim wstępie autor umiejętnie zwalnia tempo i zaczyna przedstawiać trochę więcej szczegółów wykreowanego świata. Krainy, w której mityczne bestie przemierzają przestworza, a tytułowi łowcy parają się zdobywaniem ich pysznego mięsa. Do tego grona zalicza się załoga jednostki Quin Zaza. Każdy z łowców to ciekawa osobowość, która ma własne powody podjęcia się tej ciężkiej i niebezpiecznej pracy. W pierwszym tomie nie ma jednak co liczyć na nadmiernie mocne rozbudowanie głębi tych postaci. Autor ledwie ich tutaj zarysowuje, zachęcając odbiorcę do sięgnięcia po kolejne części. Trochę więcej uwagi poświęca on dwójce bohaterów. Jednym z nich jest Mika, doświadczony załogant, który uwielbia smocze mięso. Jego przeciwieństwem jest młoda niezwykle żywiołowa i dopiero rozpoczynająca swoją pracę Takita, którą dosłownie wszystko fascynuje. Ta dwójka na łamach tomiku pojawia się zdecydowanie najczęściej, stając się gwiazdami (obok smoków) zawartych tutaj historii. Fabularnie tytuł podzielony jest bowiem na kilka rozdziałów, które skupiają się na smoczych łowach, które kończy przygotowanie jakiegoś smakowitego posiłku (wraz z podaniem fantazyjnej receptury w ramach dodatku). Scenariusz nie zachwyca więc jakąś nadmierną „złożonością” (przynajmniej na razie), ale ma potencjał do zapewnienia czytelnikowi sporej dawki przyjemnej rozrywki. Tym, co na pewno powinno zafascynować dosłownie każdego odbiorcę, jest wyśmienita oprawa graficzna. Twórca wykorzystuje swój ciekawy styl do kreślenia naprawdę pięknie wyglądających kadrów. Dba on przy tym o każdy nawet najdrobniejszy detal swoich prac. Perfekcyjnie wyglądają zróżnicowane projekty postaci, oszałamia wykreowany ekosystem z rysunkami smoków, kończąc na połączeniu elementów fantastyki i stempunku. Kiedy dana scena tego wymaga, potrafi on dobrze oddać dynamikę polowania, kiedy indziej pozwalając rysunkom epatować bardziej spokojnymi emocjami.