Druga odsłona serii opiera się na tych samych schematach co początek. Tytuł (przynajmniej jak na razie) nie podąża za jasno wyznaczoną linią fabularną, skupiając się na krótkich epizodycznych humorystycznych historiach. Zdecydowanie nie jest to wada tytułu, wręcz przeciwnie takie luźne podejście do scenariusza i żartobliwe pokazanie „codzienności” sprawdza się tutaj wyśmienicie. W części drugiej mamy więc możliwość zobaczenia między innymi tego, jak Tatsu dba o swoje ciało biorąc udział w zajęciach aerobiku. Sprawdzenie co hoduje on na swoim balkonie i dlaczego interesuje się nim policja. Zapoznanie się z jego przygodami jako sprzedawcy używanych towarów na pchlim targu. Czy prześledzenie losów zakupu samochodu dla ukochanej żony. Całościowo tomik składa się z dziesięciu różnych historii. Każda z nich to pozornie „normalne i nudne” czynności, które tutaj zostały jednak doprowadzone do granic absurdu, przez co mimowolnie wywołują one na twarzy czytelnika szeroki uśmiech rozbawienia. Autor doskonale wie jak pokazać „codzienność” przez pryzmat szalonych zwrotów akcji mających dużo wspólnego z przeszłością bohatera. Cała warstwa humorystyczna może i jest dość prosta, ale na pewno perfekcyjnie wykonuje ona swoje zadanie i potrafi rozbawić szerokie grono odbiorców. Dość istotną częścią mangi jest również jej oprawa graficzna, która prezentuje się rewelacyjnie. Kousuke Ono stawia tutaj na dużą wyrazistość i dbałość o każdy detal swoich prac. Najlepiej jest to widoczne w mimice twarzy postaci, które często potrafią wyrazić więcej emocji niż tysiąc słów. Do tego grymasy twarzy Tatsu są tutaj tak sugestywne i tak groteskowo odnoszące się do jego mafijnej przeszłości, że trudno niekiedy powstrzymać głośny śmiech. Świetnie radzi on sobie również z bardziej dynamicznymi scenami, które gdyby nie znać całej „historii” równie dobrze mogłyby pasować do jakiegoś „sensacyjnego” tytułu o Yakuzie.