Ładne wydane, w oryginalnym układzie stron (czytamy jak w oryginale od prawej do lewej). Należy kupującemu zwrócić uwagę na parę specyficznych cech tego wydania. Po pierwsze pod obwolutą mamy kartonową okładkę sklejoną samym brzegiem z wewnętrzną wklejką - co może się wydawać dziwne, a na pewno jest u nas niespotykane, ale tak miało być. Kolorowe strony na początku mamy na papierze kredowym, ale późniejsze czarno-białe, są na kremowym miękkim papierze, którego bardziej bym się spodziewał w książkach (i tam go lubię) tutaj muszę się jeszcze z nim oswoić. Onomatopeje są po japońsku, ale są zgrabnie podpisane więc nie trzeba szukać przypisów. Autor upiera się żeby tak to wydawać - nie ma się co z wizją artystyczną spierać, bo to klasyk i warto - ogólnie polecam.

A jak się ma nowe tłumaczenie do starego? Któreś wyróżnia się na plus?

nowe jest dużo lepsze

Akira jak to Akira po prostu klasyk. Wydanie super! Ładna okładka i obwoluta, dużo szczegółowych tłumaczeń. Szczególnie mi się podoba ten miękki papier. Mimo że managa ma prawie 400 stron to tego nie czuć. Komiks lekki, giętki, super wygodnie się to czyta. Gdyby wszystkie mangi były tak wydane to bym więcej tego kupował.Akire na pewno będę zbierał do końca :)

Ehh... jakby wszystkie mangi były tak wydawane jak Akira. Komiks jest niesamowicie lekki przez co wygodnie się go czyta, papier kremowy dzięki czemu oczy się tak nie męczą podczas lektury, duży format, onomatopeje zostawione w oryginale bez ingerencji w rysunki, ale z polskimi dopiskami. Tłumaczenie super a sama manga to czysta perła, według mnie 10/10.

Zachwalać Akiry nie trzeba, więc skupię się na wydaniu. Kremowy papier mi się nie podoba, wolę biały. Onomatopeje zamiast ładnie wykonanych po polsku jak w Alicie są pozostawione w oryginale z przypisem gdzieś obok/na onomatopei. Trudno się to czyta i źle wygląda. Do przypisów(z tłumaczeniami!) trzeba patrzeć na koniec tomu, psuje to przyjemność z czytania. Dodatkowo ma nieprzyjemny zapach makulatury.

Drugi tom Akiry z 1999 roku był piewszym mangą jaką kupiłem i przeczytałem. Akira to klasyka, rysunki jak i historia w tamtym okresie czasu to był dla mnie przełom. Nie ukrywam, że serii nie skończyłem (z różnych powodów). Teraz, po 20 latach kupiłem wydanie zbiorcze i nadal jestem pod wrażeniem. Samo wydanie jest nietypowe - mi osobićie przypadło do gustu, komiks jest lekki a do papieru się przywyczaiłem. Jedynie te tłumaczenia na końcu mangi mnie trochę wkurzają. Tak czy inaczej - pozcyja obowiązkowa dla entuzjastów dobrego s-f (a przede wszystkim cyberpunk'a i post-apo). Czekam na pozostałe tomy.

Gdyby było lepiej wydane w twardej oprawie to bym kupił całą serie, a tak to będę czekał na lepsze czasy aż któryś wydawca zrobi to porządnie.

Gdyby więcej tytułów byłoby wydawanych tak jak Akira to kupowałbym więcej mang. Niestety nangowcy mają u nas jakąś manię z tym tłumaczeniem onomatopeji i śnieżnobiałym papierem. @Punisher, wydanie jest świetne, nikt przez najbliższe 20-30 lat nie wyda ci tego ponownie w twardej oprawie więc czekać to sobie możesz.

Jeśli nikt tego nie wyda w Polsce lepiej to na mnie nie zarobią. Zadowolę się wersją anglojęzyczną wydaną porządnie w grubej oprawie, a nie na papierze toaletowym jak dla obywateli trzeciego świata.

Klasyka w super wydaniu. Dla mnie komiks czy książka o takiej liczbie stron i w twardej oprawie to męczarnia podczas czytania. To wydanie jest super! Format B5, cienki papier i super tłumaczenie. Dla mnie bezapelacyjnie 5 gwiazdek. Trzymam kciuki za terminy kolejnych tomów.

Bardzo dobry komiks, a wydanie pasuje do historii. Poza tym nie rozumiem, czemu niby miałoby sprawiać wrażenie niestarannego albo przeznaczonego dla mieszkańców trzeciego świata? Czy naprawdę jeśli oprawa nie jest twarda, aż nią można gwoździe wbijać, a każda strona nie świeci po oczach kredą, oznacza to automatycznie poziom nieakceptowalny? Czy to jest jedynie słuszny sposób na dopieszczenie oczu i ego czytelnika? Jeśli o mnie chodzi, to raczej jest to bardzo często wynik braku wyobraźni wydawców, którzy prześcigają się w nabłyszczaniu i utwardzaniu, zamiast pokombinować inaczej. Jest naprawdę dużo więcej sposobów na tworzenie wydań ekskluzywnych - i to jest jeden z nich. Dzięki temu Akira został wydany w sposób niespotykany na polskim rynku - a w każdym razie ja się z takim sposobem nie spotkałem. Zamiast tak jak wszyscy. A zapach papieru jest bardzo przyjemny, przywołuje wspomnienia o książkach i komiksach czytanych w szkole średniej, bo miały podobny. I to właśnie jest dobre wydanie, nietypowe, przywołujące prywatne skojarzenia, wygodnie w czytaniu - a nie koniecznie 50 kilo cegły do zabudowania półek w meblościance. Jak jeszcze chodziłem do szkoły średniej, pracowałem w wakacje w księgarni. Przyszedł raz klient, taki w garniturze, krawacie, czyli bardzo kulturalny i nieawanturujący się. Strasznie się rozwodził nad tym, że uwielbia Grzesiuka i chciałby mieć wszystkie jego utwory. Tak się składa, że mieliśmy. Klient się ucieszył, ale długo to nie trwało, bo szybko wyszło na jaw, że nie mamy wydań w twardej oprawie. Bardzo się oburzył i nie wziął nic. A tak przecież kochał literaturę. Nie wiem, co on tam kochał, ale na pewno nie Grzesiuka. Za to na pewno uwielbiał twarde oprawy. Wolno mu, nie oceniam, ale mógł powiedzieć od razu, a nie zasłaniać się uwielbieniem dla literatury.

Tu nie chodzi o moją fanaberię, że chce w twardej oprawie i na lepszym papierze, BO TAK. Tylko zwyczajnie nie chciałbym aby po kilku posiedzeniach - z tego albumu zrobił się wygniotek wyciągnięty psu z gardła. Właśnie szacunek dla autora powoduje, że nie che aby jego dzieło szybko uległo degradacji.

To, że Akira to manga wybitna i absolutny klasyk, nikomu nie trzeba mówić. Ale wizja kupowania dziewiętnastu małych tomów zniechęcała mnie dotąd do zakupu. To wydanie wszystko zmienia. Całość pojawi się w sześciu tomach (w momencie kiedy to piszę do kupienia są dopiero dwa). Oprawa graficzna jest przepiękna. Do tego stopnia, że mimo woli zawsze zdejmuję Akirę z półki, żeby ją obejrzeć i przekartkować.

Są mangi, które cieszą się chwilową sławą i są takie, których nic nie strąci z podium najsłynniejszych i najlepszych. „Akira” to właśnie takie kultowe, wielkie dzieło swego gatunku. Niezapomniane, cenione na całym świecie opus magnum Katsuhiro Ōtomo, które do dziś stanowi inspirację dla kolejnych pokoleń twórców. I mimo upływu lat wciąż robi wielkie wrażenie, tym większe w tym nowym, bliskim oryginałowi zbiorczym wydaniu, które dodatkowo pięknie prezentuje się na półce.