Na początku mówiąc szczerze myślałam, że będzie to bardzo psychologiczna i analizująca każdy aspekt życia opowieść o zmęczonej swoim istnieniem kobiecie. Ale pomyliłam się :) Co prawda trzeba wczuć się w klimat, ale jak już się to zrobi, mamy przed sobą pasjonującą historię o miłości i przemijaniu, roli pracy jako wypełnienia wolnego czasu oraz współpracownikach, których jak dotąd się nie znało.

Przyznam, że kupiłam tą pozycję ze względu na piękną serie okładek jaką prezentuje ta kolekcja. Ważnym czynnikiem, który na mnie wpłynął była kreska przypominająca styl Ai Yazawy. Niestety zawiodłam się ponieważ historia rozrysowana w tym tomie wydaje się być chaotyczna.. treść jaki i sposób rozmieszczania klatek. Cóż kreska jest często sztywna i momentami zbyt szkicowa.
Dlatego nie kupię kolejnych tomów... no chyba że mogę nabyć same okładki :)

Manga ta nie dorównuje "Balsamiście", chociaż, moim zdaniem, kreska w "Suplli" jest lepsza od "Balsama". Treść całkiem dobra, zabił ją jednak... chaos... Rysunki niekiedy są poupychane i często trzeba się domyślać "co autorka miała na myśli?". Mangę tą polecam zagorzałym (ale takim naprawdę zagorzałym) fanom Mari Okazaki oraz wielbicielom komiksów bez akcji, ale za to z klimatem. Inni niech czym prędzej zapomną o kupnie tego obiecująco wyglądającego dziełka. Za bardzo przynudza.