Manga jest po prost przepiękna

„Fruits Basket” to seria już można rzec kultowa. Chociaż od jej wydania minęło ponad 20 lat (i trzynaście od zakończenia całości), dopiero teraz możemy przeczytać ją po polsku. Czy warto było czekać? Jeśli lubicie shoujo, absolutnie tak, bo to rzecz wzorcowa dla gatunku. Jednocześnie naprawdę przy tym udana, więc zabawa z całością jest jak najbardziej przyjemna. I przy okazji można sporo się pośmiać niezależnie od płci.

Fruits Basket to kultowe w pewnych kręgach shoujo, które zdobyło sporą rzeszą fanów na całym świecie, a teraz ma okazję podbić nasz rodzimy rynek. Mamy tutaj do czynienia z typową komedią romantyczną, w której nie mogło zabraknąć dramatycznych momentów i odrobiny bardziej zagmatwanej fabuły, gdzie wszystko podlane jest „nadprzyrodzonym” sosem. Cały czas należy pamiętać jednak o tym, że manga ma już na karku 20 lat. Jest to odczuwalne zarówno w samej fabule, jak i rysunkach. Autorka tworząc swoje najlepsze dzieło (przynajmniej jak na tą chwilę), wykorzystała wiele sprawdzonych schematów danego gatunku. Nie oznacza to jednak, że nie dodała ona coś od siebie, co mogłoby wyróżniać mangę spośród innych dzieł tego typu. Historia od samego początku (przynajmniej pierwszy tom) przesiąknięta jest sporą dawkę delikatnego humoru rodem z lat 90-tych. Bardziej dramatyczne wątki są tutaj poruszane dość stopniowo, ale nie przygnieść zanadto potencjalnego czytelnika, tak samo, jak warstwa romansowa, która dopiero zaczyna się rozwijać pod koniec pierwszego tomiku. Łatwa, lekka i przyjemna fabuła, stara się jednocześnie pokazać odbiorcy, że nigdy nie warto się poddawać i z nawet najgorszej sytuacji można jakość wyjść, o ile ma się pozytywne nastawienie (tak jak główna bohaterka). Autorka tworząc swoje postacie, stawia również dość jasno sprawę, że każdy skrywa jakiś dramat, nawet jeśli z pozoru wygląda na szczęśliwego. Oczywiście można o wiele bardziej interpretować lub nad nadinterpretować zaserwowany czytelnikowi scenariusz, ale „Koszyk owoców” powstał w bardziej przyziemnym celu – ma zapewnić miłośnikom shoujo odrobinę śmiechu, wzruszeń i relaksu i w tej roli sprawdza się doskonale. Warstwa artystyczna tytułu prezentuje się całkiem dobrze. Już po pierwszym stronach, cała otoczka wizualna przypomina twórczość grupy Clamp z pewnymi jednak odstępstwami. Rysunki są ładne i wpadające w oko (chociaż jest kilka momentów, w których widać chwilę słabości artystki). Kreska w większości kadrów jest dość oszczędna, zarówno jeśli chodzi o tła, jak i cieniowanie, a nawet w niektórych momentach o szczegółowość postaci – nie mnie jednak nadaje to tytułowi pewnego uroku i doskonale współgra z serwowaną treścią. Miłym dodatkiem cieszącym oko są również kolorowe strony umieszczone na początku mangi.

Cudowna historia. Może typowa z swojego gatunku jednak jedna z lepszych. Polecam samemu się zagłębić gdyż już od 3 tomu zaczyna dziać się grubo co wyróżnia serie na tle innych.

Trudno mi wyjaśnić, dlaczego tak kocham Fruits Basket, ale po prostu cała historia, cudowni bohaterowie i proste prawdy całkowicie do mnie przemówiły i nie potrafię przestać o tym myśleć. Co mi przyniosła pierwsza manga z tej serii? Przede wszystkim ogromną radość. Czytałam ją z uśmiechem na twarzy, który nie schodził nawet wtedy, gdy robiłam sobie dłuższe przerwy. Muszę wspomnieć o głównej bohaterce. Toru jest przekochana! To cudowna postać, która jest dla mnie inspirująca. Dba o innych, kieruje się w życiu prostymi i dobrymi zasadami wpojonymi przez zmarłą matkę. Nie rozumiem, jak można jej nie lubić. Jest słoneczkiem, które wynurza się z zachmurzonego nieba. Z ogromnym zaangażowaniem obserwowałam, jak zbliża się do kolejnych członków rodu Soma, którzy powoli się zaczynają otwierać. To jest tak urocze, że się rozpływałam! Nie brakuje tez wzruszających momentów. Fruits Basket to koszyk z różnorodnymi postaciami, które są magnetyczne i przyciągają czytelnika do siebie. Nawet jeżeli na początku odpychają od siebie ludzi, to i tak każdy do nich lgnie. A nie zapominajmy, że jest to wydanie kolekcjonerskie, które naprawdę jest przepiękne! Kolorowe ilustracje na pierwszych stronach napełniają mnie niepojętą radością. Całość recencji: http://lubimyczytac.pl/ksiazka/4892180/fruits-basket-tom-1/opinia/59791650#opinia59791650

Furuby chyba nie trzeba nikomu przedstawiać. To piękna (choć przeciętnie zilustrowana historia), która idealnie balansuje humor i dramatyzm w subtelny i przystępny sposób poruszając takie tematy jak toksyczna rodziana, żałoba po śmierci bliskich czy zmaganie się z oczekiwaniami otoczenia. Wydanie collector's edition jest bardzo atrakcyjne, estetyczne i ma ładne kolorowe ilustracje na początku tomu. Tłumaczenie niestety miejscami średnie - dialogi brzmią miejscami nienaturalnie i starają się być zbytnio "młodzieżowe", co jest bardzo dziwne w komiksie mającym około 20 lat.