Już w poprzednim tomie akcja „Siedmiu książąt i tysiącletniego labiryntu” weszła w iście kluczową fazę, gdzie pewien ważny – choć oczywisty od samego początku – wątek został w końcu wyjaśniony. Teraz owa kluczowa faza jeszcze bardziej nabiera tempa i wyraźnie przybliża nas do końca. Ale nie ma znaczenia, że wiemy już tak wiele rzeczy i mało zostało do dopowiedzenia, bo zabawa nadal jest udana i całość czyta się naprawdę przyjemnie – i szybko.