Manga zasługuje na uznanie i popularność, którą zdobyła. Fabuła jest nieco inna niż w innych seriach z gatunku shoujo. Autorka stworzyła interesujących bohaterów, którzy od razu zdobyli moją sympatię. Podoba mi się także to, że ciekawie przedstawiono wątek podróży w czasie. Na plus można zaliczyć też wydanie i tłumaczenie. Według mnie, warto mieć na swojej półce. Seria ma być ponoć krótka, więc raczej wątpliwe, że pod koniec spadnie jakość.

Może ktoś powie, że nie powinno się określać w ten sposób nawet krótkiej serii po zaledwie drugim tomie, ale nic na to nie poradzę: „Orange” to jedna z najlepszych mang, jakie czytałem w życiu. A czytałem ich naprawdę dużo. Co jest w niej takiego niezwykłego? Miażdżące emocje unikające tanich chwytów, ciekawi bohaterowie, życiowa, bliska każdemu z nas fabuła i prosty, ale rewelacyjny (i równie rewelacyjnie poprowadzony) pomysł. Powstała z tego historia, która wciąga, porusza i sprawia, że nie chce się jej ani na chwilę przestać czytać.

jestem ciekawa, co czeka mnie dalej w tej historii i mam cichą nadzieję, że dzieciaki odkręcą przyszłość szybciej, aby skończyło mnie to użalanie irytować. Ogólnie jest to świetna manga, z bardzo ciekawym pomysłem na historię. Bohaterowie są sympatyczni, szczególnie Suwa (mój ulubieniec) i z jednej strony, chciałabym, żeby zmienili przyszłość, ale z drugiej... no niekoniecznie. Zbyt dużo od nich wymagają ich starsze postaci. Zbyt wiele muszą poświęcić, żeby osiągnąć cel.

Manga Orange potrafi zaintrygować zarówno miłośników klasycznego shoujo, jak i pasjonatów opowieści sci-fi. Głównie kierowana jest ona jednak do fanów „dramatyczno-romantycznych” opowieści i to właśnie oni będą z tytułu najbardziej zadowoleni.