Diune po prostu się połyka. Polecam ją zwłaszcza tym, którzy oglądali film. Warto zobaczyć, że to nie wina reżysera, że film jest nieudany - tego po prostu nie da się pokazać - to trzeba przeżyć :D:D

Odurzająca plastyczność wizji, niespotykana głębia, bogactwo możliwych interpretacji, ciekawa fabuła, epickość opowieści w najlepszym tego słowa znaczeniu, piękne wydanie, Siudmak na okładce...

Wyobrazmy sobie swiat podobny do naszego, tylko podobny bo w tym drugim; we Wszechswiecie Diuny istnieje substancja o prawie magiczynch wlasciwosciach; przedluza zycie, umozliwia przemieszczanie sie z jednego kranca galaktyki do drugiego w czasie krotszym niz sekundy, umozlwia kontrole, komunikacje i zarzadzanie ogromnym galaktycznym imperium z Cesarzem Padyszachem Imperatorem jako jego suwerenem. A wlasnie istotnym czynnikiem jest uzaleznienie wszystkich od tej substancji zarowno czysto fizyczne jak i psychiczne.
Jedynym problemem jest dostepnosc owej substancji, jest ona rzadka, zeby nie rzec bardzo rzadka, wystepuje bowiem tylko na jednym jedynym swiecie w calym Uniwersum - ta planeta to Diuna, ogromna pustynia bez konca...
Rachunek jest prosty: kto kontroluje produkcje substancji rzadzi Imperium.
Wszystkie oczy skierowane sa na Diune, tam gra toczy sie o najwyzsze stawki, o wladze, pieniadze ale najbardziej o zycie.
Cesarstwo setek planet, w ktorym odrzucono technike na rzecz wielkich szkol umyslu, dzialajace i trwajace tylko dzieki substancji, z organizacjami ktore kontroluja zakulisowo to co sie dzieje wszedzie w Imperium. Substancja musi plynac i jest to najwyzszy imperatyw tego swiata. Co jednak sie stanie gdy pojawi sie zaklocenie, gdy nie bedzie przyprawy albo jej ilosci sie ograniczy? Co stanie sie gdy pojawi sie wojownik-mesjasz prowadzacy ludy Diuny ku wolnosci? Co wreszcie stanie sie z tysiacletnim planem stworzenia Nadczlowieka, ktory moglby swoim umyslem kontrolwac cale Cesarstwo? Wszystkie te watki zbiegna sie w jedno na Diunie by prowadzic do zaskakujacego finalu...a moze i do nowego wszechswiata gdzie wszystko sie zmieni chociaz pozostanie niezmienione...

Najlepsza i najbardziej zaskakujaca ksiazka opisujaca przyszlosc, stawiajaca ponadczasowe pytania o wladze, odpowiedzialnosc, mechanimzy rzadzenia.
Jest tym czym 'Wladca pierscieni' dla fantastyki.

Książkę przeczytać trzeba, bo dla miłośnika fantastyki jest to w pewnym sensie lektura obowiązkowa. I bardzo serdecznie polecam - najpierw książka - potem film. Bo warto samemu rozwijać wyobraźnię.
Książkę czyta sie tak, jak ogląda malarstwo w. Siudmaka. Z wypiekami, z drżeniem - motylkami (kto nie odczuł, ten chyba nigdy nie kochał), z porażającym odczuciem czegoś na granicy pojmowania.
Przeżycie absolutnie unikalne, odczucia fenomenalne, czyta sie od deski do deski. Inaczej nie potrafię w przypadku tego typu książek.

SUPER, SUPER, SUPER...