" [...] Cieszmy się teraźniejszością i tym co mamy, co jemy i pijemy... [...]" Prawdopodobnie książka "Światło wschodu" jest debiutem literackim Adama Hellera i Izabeli Stanek. Początkowo ciężko było mi się wgryźć w tę historię i nawet miałam ochotę ją odstawić. Jednak nie byłabym sobą, gdybym tej powieści nie dała drugiej szansy. Później było lepiej i nawet nie mogłam oderwać się od czytania. Doszło nawet do tego, że nie mogłam oderwać się od czytania. Końcówka wywołała we mnie uczucie, takie, że koniecznie muszę przeczytać dalszy ciąg. Moim zdaniem nie jest to lekka lektura. Tutaj miesza się kilka gatunków: między innymi sensacja z obyczajówką i dramatem. Poznajemy historię Adama, który dla swojego dobrą musi opuścić kraj. Trafia na Ukrainę. Tam poznaje różnych ludzi od przyjaznych do wrogo nastawionych. Musi uważać, komu może ufać. Dzięki autorom poznajemy Ukrainę, jej mieszkańców i troszkę jej historii za czasów rządów prezydenta Wiktora Janukowycza. Czy wszyscy byli zadowoleni z jego prezydentury? Razem z Adamem poruszamy się przez świat różnymi środkami transportu od pociągów po taksówki, a nawet samoloty. Czy jesteście gotowi przemierzyć świat z Adamem i razem z nim przeżyć niezapomniane przygody? Autorzy napisali tę powieść specyficznym językiem i czasami trzeba się w niego dobrze wgryźć, żeby zrozumieć. Podobały mi się opisy miejsc, w których aktualnie znajdował się główny bohater. One pozwoliły mi oczyma wyobraźni zobaczyć te miejsca i poczuć te emocje, które on czuł. Mam cichą nadzieję, że kiedyś poznamy życie Adama sprzed ucieczki z Polski. Jeżeli lubicie przeżywać niezapomniane zagraniczne przygody, to śmiało sięgnijcie po "Światło wschodu" autorstwa Adama Hellera i Izabeli Stanek. Autorzy mieli rację. Po przeczytaniu pierwszego tomu chce się przeczytać kolejny. Czy możliwe jest, żeby aferzysta, który musiał uciekać z kraju, przeszedł na uczciwy tryb życia? W tej książce znajdziecie dużo odniesień do Boga. Idealna historia zmuszająca czytelnika do głębokiej refleksji nad własnym życiem. Gdybyście widzieli uciekiniera, to byście podstawili mu nogę, czy raczej pomogli?