OPIS
W czasach transformacji ustrojowej do twórczości Mirosławy Sędzikowskiej wtargnęła groteskowa i dziwna polska rzeczywistość. Młodzi bohaterowie powieści Gandziolatki, wydanej przez SuperNową w 2002 roku, przeżywają swój okres buntu, "burzy i naporu", wikłając się w sytuacje zabawne, niezwykłe i czasami bardzo niebezpieczne. Perypetie tytułowych gandziolatków śmieszą, chwilami jednak powiewa grozą. Realia świata łagodzi spora dawka humoru i odrobina magii.
W powieści Eus, deus, kosmateus odnaleźć można kontynuację losów niektórych bohaterów poprzedniego utworu. Młodzieńczy idealizm kontra realia dorosłego życia. Znowu jest i śmiesznie i strasznie.
Tymczasem narratorka powieści prowadzi czytelnika w pozornie zwyczajny świat licealistów. Dlaczego jeden z wychowanków, też pozornie zwyczajny chłopiec, okazał się zabójcą? Kto zawinił i czy zbrodni można było zapobiec?
Zakręcona nauczycielka, której daleko do autorytetu i roli mistrza, staje wobec takich bolączek szkolnych, jak: nietolerancja, antysemityzm, satanizm dla ubogich, ciąże nieletnich i banalne nieuctwo. Jej wrodzony optymizm zostaje poddany próbie, kiedy na problemy w szkole zaczynają nakładać się problemy rodzinne.
Eus, deus, kosmateus to realistyczno-groteskowe obrazki z życia pewnej szkoły i pewnej rodziny. Z duchem w tle.
Jak daleko mogą posunąć się zbuntowani uczniowie? Kogo wzywają i dlaczego szatana? Można wytrwać w szkole nawiedzanej przez ducha? Czy istnieje życie rozumne w Ministerstwie Oświaty? Na te pytania próbuje odpowiedzieć nauczycielka, trapiona uparcie niezgłębionymi zagadkami bytu. Życie rodzinne bohaterki szybko zamienia się w czarną komedię, kiedy synowa zadaje sie z ukraińską mafią, zaś syn musi uciekać z Polski, prześladowany przez złe energie, okolicznych bandytów oraz Urząd Skarbowy. W dodatku sama odbiera telefony z zaświatów.
schowek
zaloguj/ zarejestruj
NAPISZ SWOJĄ RECENZJĘ
