To miłość jest prawdziwą magią. Po książkę Izabeli Piorun sięgnęłam zachęcona opisem fabuły zamieszczonym na tylnej okładce. Chwilę później zaczęłam szukać informacji o autorce powieści i dowidziałam się, że pierwotnie historia miała nosić tytuł Klucz i po jej przeczytaniu zrozumiałam dlaczego. Zapraszam na recenzję Szyfru magii ❤️ Alicja niedawno się rozwiodła i chce zacząć życie od nowa. Pod wpływem impulsu postanawia zamieszkać w domu swojej ukochanej babci z którą w dzieciństwie łączyła ją silna więź. Już pierwszego dnia swego pobytu w małej osadzie o nazwie Stare Łąki poznaje przystojnego i tajemniczego Samuela. Jeszcze dziwniejszym wydaje się fakt ,że mężczyzna wydawał się wyczekiwać jej przybycia. Jak rozwinie się znajomość Ali i Sama? Kim jest chłopak? Jakie sekrety kryją się w przeszłości kobiety? I kim są nieznani nikomu Strażnicy lasu? Przeczytałam w swoim życiu wiele książek fantasy. Jedne mnie zachwyciły, inne okazały się przewidywalne, jeszcze inne zwyczajnie rozczarowały. Szyfr -na szczęście zalicza się do pierwszej grupy. Zacznijmy od tego co podobało mi się najbardziej. Klimat wykreowany przez autorkę jest doprawdy niesamowity. Sielska wieś jaką z pozoru wydają się Stare Łąki otoczona lasem niemal zaprasza do tego by się w niej zatrzymać. Za to las z nią graniczący.. cóż przypominał ten Zakazany z powieści o Harry'm Potterze. Przede wszystkim na uwagę zasługują bohaterowie tej niezwykłej powieści. Czytając o Samuelu miałam przed oczami Chrisa Hemswortha- którego zresztą uwielbiam. Alicja zaś przywodziła mi na myśl Katherine Zetę -Jones z nieco innym odcieniem włosów. Prócz atrakcyjnego wyglądu postaci mają wyraziste charaktery i są bardzo autentyczne W tej fabule nie ma miejsca na nudę ,choć napięcie jest budowane bardzo powoli , stopniowo, a do połowy książki czytelnik odnosi wrażenie, że nadal jest w punkcie wyjścia i nie tak naprawdę nic nie wie. Dużym atutem jest również lekkość pióra pani Izy. Rozdziały uciekają same ,zaś kolejne strony zaskakują coraz bardziej. Czy walka o własne szczęście w konfrontacji z Przeznaczeniem ma szansę powodzenia? Nie mogę Wam zdradzić zbyt wielu szczegółów, niestety, wszystko dlatego, że warto poznać tę historię i tak jak ja przepaść z kretesem. Czytanie było prawdziwą ucztą dla zmysłów i bardzo pobudza wyobraźnię. Zakończenie za to sprawiło, że miałam ochotę jęknąć Ale jak to? To już? W takim momencie? Zupełnie jakbym oglądała ulubiony serial i musiała czekać przez rok na premierę kolejnego sezonu. Takie to było dobre ☺️ Jednym słowem -polecam całym swoim czytelniczym sercem i z niecierpliwością wypatruję ciągu dalszego ❤️

Książka zaczyna się znajomo. Ona ma już dość swojej pracy, męża i życia w dużym mieście. Dlatego ucieka do małej wioski, gdzieś na odludzie, gdzie znajduje miłość. Ale… Ale tym razem jest inaczej. Alicja ucieka co prawda od męża i pracy na wieś, do domku jej babci, która już nie żyje. Chce poczuć się jak kiedyś. Na miejscu klucze do domku przekazuje Sam. Mężczyzna irytuje ją, ale czuje się z nim dobrze, czemu sama się dziwi. "Był mo¬men¬ta¬mi iry¬tu¬ją¬cy, to praw¬da, ale w dziw¬ny spo¬sób ufa¬łam mu i czu¬łam się przy nim bez¬piecz¬nie." I co jest innego tutaj? Czuje się od początku pewną magię, chociaż nikt nie rzuca czarów i zaklęć. Zarówno Alicji, jak i mi wydawało się, że Sam nie był przypadkowym mężczyzną, który miał klucze do domku jej babci. Po przyjeździe kobieta zastała odnowiony dom i pełną lodówką. Wydaje się, że Sam dba o naszą bohaterkę. Pytanie tylko dlaczego. Wtedy Alicja przypomina sobie opowieści babci o czarach, innych światach, kluczach i ich strażnikach. Kim tak naprawdę jest Sam? I co jeszcze odkryje młoda kobieta w Starych Łąkach? Przekonacie się sami. Są debiuty lepsze i gorsze. A jaki był „Szyfr magii”? Według mnie bardzo udany. Książka nie jest cienka, ale jest z gatunku tych, co strony same przekładają się. Posiada elementy magiczne, mroczne i niebezpieczne, ale również zabawne. Bardzo podoba mi się klimat tej powieści. Jest magiczny i zarazem sielski. Łąki, ogrody, uczynni sąsiedzi i dość daleko sklepy i cały miejski zgiełk. No i on – Sam, przystojny i tajemniczy mężczyzna, który czuje mięte przez rumianek do Alicji. Wszystko to sprawia, że książkę czyta się bardzo szybko i z dużym zainteresowaniem. Autorka wspaniale wykreowała nie tylko głównych bohaterów, ale również drugoplanowych. Opis przyrody powoduje, że czytelnik przenosi się na Stare Łąki. Książka posiada również ciekawe zwroty akcji i zakończenie, które sprawia, ze ma się ochotę sięgnąć po kolejną cześć.