OPIS
Zawsze chciałem kręcić takie filmy, jakie podobały mi się w młodości. A kiedyś nakręcę taki film, który spodoba się krytykom. Jak tylko będę miał trochę forsy do wyrzucenia – te kilka zdań może służyć za wyjaśnienie artystycznego credo François Truffauta (1932-1984), jednego z największych twórców kina XX wieku.
Zanim został filmowcem, laureatem najbardziej prestiżowych festiwali i równie cenionych nagród (Oscar za `Noc amerykańską`, Cesar za `Ostatnie metro`), był krytykiem filmowym związanym z periodykiem `Cahiers du Cinema`, zachwycał się Hitchcockiem i amerykańskim kinem noir, a wreszcie postulował i osobiście wcielał w życie ideały francuskiej Nowej Fali.
Gładka skóra /La peau douce/, 1964
Występują: Jean Desailly, Françoise Dorléac, Nelly Benedetti, Daniel Ceccaldi
Melodramat opowiadany jak thriller. Znany pisarz i wydawca (Desailly), szczęśliwy mąż i ojciec, w trakcie podróży służbowej do Lizbony rozpoczyna romans ze stewardessą (Dorléac). Wyprowadza się z domu, zamieszkuje z kochanką, ale ona nie myśli o małżeństwie. Za to żona (Benedetti) myśli o użyciu myśliwskiej strzelby... Wygwizdany zrazu w Cannes film, uważany przez reżysera za jeden z jego ulubionych, być może ze względu na wykorzystanie wątków autobiograficznych, dziś zapisany w historii kina jako jedno z najpiękniejszych – i najbardziej rozerotyzowanych (scena w windzie!) – dzieł Truffauta.
Skradzione pocałunki /Baisers volés/, 1968
Trzecia, po `400 batach` i noweli w `Miłości dwudziestolatków`, odsłona biografii Antoine’a Doinela (Léaud), alter ego François Truffauta. Bohater zostaje właśnie – jako niepoprawny nieudacznik – dyscyplinarnie zwolniony z wojska. Szuka swego miejsca w cywilu, ale przede wszystkim – nawiązuje kontakt z dziewczyną (Jade), która zdaje się go rozumieć. Ale czy to jest ta właściwa? No i czy zajęcia, jakich się ima, mają określić jego przyszłość? Zdaniem krytyki `Skradzione pocałunki` to kwintesencja kina francuskiego – dzieło subtelne, lekkie, prawdziwe w nakreślonych obrazach: kino autorskie bez dwu zdań.
Małżeństwo /Domicile conjugal/, 1970
Występują: Jean-Pierre Léaud, Claude Jade, Hiroko Berghauer, Barbara Laage Losów Antoine Doinela część czwarta: Antoine (Léaud) wydaje się szczęśliwym mężem Christine (Jade). Ale czy rzeczywiście tak jest? Małżonkowie oczekują dziecka, ona udziela prywatnych lekcji muzyki, on postanawia znaleźć nową pracę. I nawet mu się udaje – a wraz z pracą znajduje nową kobietę swego życia: najprawdziwszą Japonkę. Czy w tej sytuacji uda się utrzymać dotychczasowy związek? Gdyby ten film nakręcił Bergman, byłby to ponury dramat egzystencjalny. Ale to film François Truffauta: lekki, subtelny i bardzo zabawny, choć nie wolno zapominać, że Doinel to alter ego reżysera.
Ostatnie metro /Le dernier métro/, 1980
Występują: Catherine Deneuve, Gérard Depardieu, Jean Poiret, Andréa Ferréol Pierwsza część planowanej trylogii o teatrze opowiadana o relacjach między aktorami paryskiej sceny pod okupacją hitlerowską. Dyrektorka teatru (Deneuve) angażuje aktora (Depardieu), który ma przejąć role grywane zazwyczaj przez jej męża (Bennent) – ukrywającego się w piwnicy teatru z powodu swego żydowskiego pochodzenia. Natura kontaktów dyrektorki z aktorem sprawia, że między nimi rodzi się uczucie, co może się okazać śmiertelnie niebezpieczne dla jej męża... Jeden z najciekawszych filmów Truffauta, wyróżniony aż 10 Cesarami, w tym za film roku, reżyserię, zdjęcia, muzykę i kreacje aktorskie w rolach głównych.
Kobieta z sąsiedztwa /La Femme d`a côté/, 1981
Występują: Gérard Depardieu, Fanny Arhant, Henri Garcin, Miche`le Baumgartner Jeszcze jedna lekcja z Hitchcocka odrobiona przez Truffauta: melodramat o miłości niemożliwej, łączącej ludzi dojrzałych. Bernard (Depardieu) mieszka wraz z żoną i synkiem w domu na wsi. Nieoczekiwanie do sąsiedniego domu wprowadzają się nowi lokatorzy. Mathilde (Ardant) nigdy by go nie wynajęła, gdyby wiedziała, że za płotem spotka Bernarda – swą dawną miłość. Kochankowie nie potrafią się obronić przed powracającym uczuciem, choć przeczuwają nadchodzące tragiczne konsekwencje ich utrzymywanego w tajemnicy związku. Ale zakazane uczucie smakuje najlepiej, nawet jeśli jego owoce będą gorzkie.
schowek
zaloguj/ zarejestruj
NAPISZ SWOJĄ RECENZJĘ
