L.J.Shen nie jest nam obca. Większość czytelników romansów ma już wyrobione zdanie odnośnie tej autorki. Szczerze ja czytałam jej tylko jedną książkę, ale gdy zobaczyłam tą niegrzeczną okładkę, krzyczała do mnie: „czytaj mnie, czytaj mnie !”. „To była miłość od pierwszego wejrzenia Nienawiść od drugiego Od trzeciego pożądanie Ale czwórka jest moją szczęśliwą liczbą.” Początek jak dla mnie to jakieś pomieszanie z poplątaniem. Nie rozumiałam zachowania tej dwójki, nie rozumiałam Darii ani Penna. Byli gówniarzami, którzy robią wszystko, co im się żywnie podoba, a momentami udają dorosłych, którzy przeżyli już x lat na świecie i wiedzą wszystko najlepiej. Nie mogłam się totalnie wkręcić w akcję, było raz o tym, raz o tamtym. Chciałam już zrezygnować, bo po co mam się męczyć ? Jednak tak po połowie książki w końcu akcja zaczęła iść normalnym torem, nie było już tej gry ze strony bohaterów, było nawet przyzwoicie. Były różne emocje, było trochę więcej akcji. Ale pierwsza część książki była dla mnie dosłownie porażką. Miałam wrażenie, że autorka pisała to po pijaku. Tekst pod tytułem: bez ładu i składu. Nie wiem, co myśleć o tej książce, bo autorka bawiła się czytelnikiem. Raz była nadzieja na coś więcej, a potem czym prędzej gasiła akcję w zarodku. Nie wiem, może ja odniosłam takie wrażenie, ale zupełnie nie przypadła mi ta książka do gustu. Myślicie, jak ocenię ? Sama nie wiem… miałam ogromne problemy z fabułą, bohaterami oraz uczuciami, jakie towarzyszyły mi podczas lektury. Nuda, niedowierzanie oraz zawiedzenie. Tak, zdecydowanie rozczarowała mnie ta książka.