Cover. Mój wyśniony koniec świata, jestem świeżo po lekturze i tak jak okładka wskazuje nie jest w żaden sposób seksowna książka. Jest trudna i impulsywna. Ale czy porusza serce i duszę ? Elwira jest gnębiona od najmłodszych lat przez swojego kolegę, z którym chodzi do szkoły. A wiadomo mieszkanie w małych miejscowościach ma to do siebie, że cały czas na siebie wpadamy. Elwira pomimo ciągłego uciekania na każdym kroku napotka swojego dręczyciela - Maksymiliana. Dodatkowo rodzice nie ułatwiają jej sprawy, bo pomagają chłopakowi, nie zwracając uwagi na protesty córki. "Dziewczyna pewnie ma problemy ze sobą, ale przede wszystkim ma problemy z tobą." Następnie dziewczyna ucieka, poznaje Szymona i się w nim zakochuje. Potem znów dopada ją przeszłość i wszystko się kończy. Nie wiem, co mam więcej napisać, bo ta książka jest takim gniotem, tak ciężko się ją czyta, jest tak ordynarnie i prostacko napisana, że kilka razy chciałam ją odłożyć. Przez 3/4 książki są wzajemne obelgi Maxa i Eli. Potem on wyznaje, co mu na duszy leży i liczy, że wszystko zostanie zapomniane. Bohaterowie byli okropnymi osobami od początku ich nie polubiłam, odrażająco skonstruowani. Ich wypowiedzi, ich tok myślenia był zdecydowanie nie na miejscu. Nie wiem, co może spodobać się w tej książce, która jest tak płytka i odważę się użyć słowa głupia. Nic w niej kompletnie nic nie przypadło mi w niej do gustu. Ciągnęła się niesamowicie, zero akcji, a jak pod koniec się pojawiła, to jakaś wyimaginowana scena, która była niczym urwana z choinki. Dawno nie miałam w rękach tak dennej historii, która nie miała w sobie totalnie ani jednego elementu, który by mnie zauroczył. No może oprócz okładki, która moim zdaniem totalnie się tu nie nadaje. Jeżeli miałabym sobie wyśnić koniec świata to zdecydowanie nie chciałabym, broniłam się rękami i nogami, aby z tego świata nie schodzić z tym tytułem pod pachą. Nie wiem, co autorka miała na celu na przekazać, poprzez ten tytuł, ale na pewno nie sięgnę po jej kolejne książki. Widać, że książka pisana "na kolanie" w ciągu 20 godzin nie może poruszyć serc czytelników. Moje jest totalnie zawiedzione. Strata czasu. Dawno już się tak nie zawiodłam na żadnym tytule.