Bardzo często zdarza się tak, że bliscy nam ludzie wtykają nos w nieswoje sprawy, chcą przeżyć za nas nasze życie i kierować nim od początku do końca. Często jest tak wtedy, gdy to rodzicie nami kierują i wywierają na nas presje, żebyśmy zrobili coś, co im się nie udało, żebyśmy to osiągnęli zamiast nich, ale często nie zastanawiają się czy to dla nas odpowiednie, czy my tego chcemy, czego w ogóle my chcemy od życia. Co wtedy zostaje nam zrobić ? Są dwa wyjścia - uciec bądź stawić czoła wszystkiemu. Co wybiera bohaterka ? Ucieczkę. Skrywa się przed swoją przeszłością i przyszłością, ucieka przed demonami, które nie dają o sobie zapomnieć. Ale czy to jest wyjście z sytuacji ? Czy wyjazd na magiczne, zaczarowane Podlasie pozwoli Nataszy odnaleźć siebie ? Kogo spotka na swojej drodze ? Czy ktoś wpłynie na jej decyzje ? Natasza jest bohaterką, która musi podjąć decyzję dotyczącą własnego życia. Czy tajemnice, przesady, legendy, które są do tej pory obecne w naszym życiu pomogą jej czy zaszkodzą ? Pierwszy raz spotykam się z książkami Pani Doroty Gąsiorowskiej, która serwuje nam magiczną podróż w głąb zakamarków natury, zapachu powietrza po burzy i ziół, które przesiąkają tę książkę. Miło spędziłam z nią czas, jednak czegoś mi brakowało, chwilami się nudziłam, nie miałam problemu żeby ją w każdej chwili odłożyć i iść robić co innego. Nie miałam ciar ani dreszczyku emocji. Raczej trafi na półkę z serii przeczytana-zapomniana. Jak dla mnie niczym szczególnym nie wyróżnił się ten tytuł z grona tak wielu książek. Ale myślę, że spodoba się szczególnie kobietom dojrzałym, które nie szukają typowego romansu, czy scen trzymających w napięciu. Lekka, tajemnicza, niczym tęcza po burzy. Jest i nagle znika.