Na pozór ta opowieść opowiada o czterech kotach z rodzeństwa. Ich matka, jak to kot, nauczyła je wszystkiego co mogła i wysłała w świat. Nie znajdziemy tu jednak rzewnego pożegnania, a raczej szybkie i przelotne. Matka bowiem martwi się, że przez swoją inność kotom może stać się coś złego. Sama wie jak sobie potrafi zapewnić bezpieczeństwo i przyszłość, lecz woli, by kotki ze skrzydłami takimi jak ich ojciec (ach jakże chciałabym poznać i jego historię!) raczej chowały się przed ludźmi niż żyły w pełnym ludzi mieście. Czy i my, dorośli, nie robimy tak samo? Czyż nie przygotowujemy jak możemy swoich dzieci na to, że kiedyś wyfruną, a jeśli są odrobinę inne – z powodu choroby, innego doboru genów, orientacji czy światopoglądu – zrobimy co możemy, by świat ich nie skrzywdził? Nawet jeśli oznacza to wyprowadzkę gdzieś daleko. W skład tego wydania wchodzą cztery opowiadania: „Kotolotki”, „Powrót kotolotków”, „Wspaniały Alexander i kotolotki” oraz „Jane rozkłada skrzydła”. Całość dopełniają klasyczne i naprawdę przepiękne ilustracje S. D. Schindlera. To książka dla każdego, bo naprawdę można ją czytać nawet kilkulatkom. Język jest bardzo prosty i przez to przystępny, a morał każdej w historii często aż prosi się o dodatkowy komentarz rodzica i wspólną dyskusję, która nie tylko rozwiewa wątpliwości, ale i pogłębia rodzinne relacje. To nie kolejna ckliwa historyjka o zwierzątkach, a błyskotliwa i rzeczowa ciepła baśń. Więcej na https://konfabula.pl/kotolotki-ursula-k-le-guin/