OPIS
Eseje zebrane w tym tomie powstały jako wyraz fascynacji Autorów obszarem badań niemal zupełnie w Polsce nieznanym, a mianowicie dawną literaturą powstałą w języku suahili. Jako cezurę czasową „dawności” przyjęto przełom XIX i XX w., gdyż do tego czasu literatura suahili pozostawała całkowicie poza wpływami literackiej tradycji europejskiej, zachowując swój oryginalny charakter zarówno w zakresie poruszanej tematyki, jak i kryteriów formalnych i estetycznych. Niniejsza publikacja ma na celu pokazanie polskiemu czytelnikowi drobnego wycinka tego ogromnego dziedzictwa literackiego na przykładzie kilku wybranych zagadnień, które autorów – suahilistów, szczególnie urzekły i skłoniły do twórczych przemyśleń i refleksji (np. twórczość literacka kobiet czy poezja miłosna). Mamy nadzieję, że niniejszy tom przybliży Czytelnikom mało u nas znaną kulturową spuściznę wybrzeża Wschodniej Afryki i będzie zachętą do jej dalszego poznawania.