Poezji Szymborskiej nie trzeba polecać. Nie znam nikogo, kogo nie ujęłaby jej zabawa w skojarzenia, łamanie stereotypów, delikatność i oczywistość poglądów. Każda kolejna dawka jej twórczości, to ogromny zastrzyk wiedzy na temat świata, ludzi, życia. Każdy moment z jej tomikiem w rekach jest chwilą wyjątkową, tylko dla mnie, dla niej i dla świata.

Wiersze, które zostały wydane teraz, w tomiku ,,Czarna piosenka" nie były debiutanckimi Szymborskiej, bo zwyczajnie wydały sie redaktorom ,,Walki" słabe. I nawet jeśli takie są, choc ja mam miłosne klapki na oczach jeśli chodzi o Szymborską, to stanowią niezastąpiony klucz, wskazówke do lepszego zrozumienia jej późniejszej twórczości.

Jestem początkującą poetką, która nie ma nadziei na wydanie swojego tomiku, ale poezję kocha do głębi. Pewnie dla wielu to banał, ale moją ulubioną poetką jest Wisława Szymborska. Inspiruje mnie i uczy jak w prosty sposób przekazać jasne wszystkim, ale jednak często zapominane prawdy. Poznanie jej pierwszych wierszy jest dla mnie niezwykłym przeżyciem, które zapadnie mi w pamięć na długo.