OPIS
W I połowie XVI wieku, w epoce Zygmunta Starego, dwór królewski był głównym w Polsce ośrodkiem myśli i kultury renesansowej, a królewska kancelaria – głównym ośrodkiem życia umysłowego na tym dworze. Skupiała ona nie szeregowych kancelistów, ale „wyjątkowo dobrany zespół gruntownie wykształconych osób, które wywodziły się z różnych dzielnic i warstw społecznych. Wśród nich znaleźli się sławni poeci (Andrzej Krzycki, Jan Dantyszek), pisarze polityczni i religijni (Andrzej Frycz Modrzewski, Stanisław Hozjusz), historycy i geografowie (Bernard Wapowski, Jodok Ludwik Decjusz)”. Wszyscy oni tworzyli w języku łacińskim i ta ich działalność została zbadana gruntownie. Nie podjęto natomiast dotychczas żadnych głębszych badań nad działalnością kancelaryjną tych wybitnych renesansowych intelektualistów – nad współtworzonym przez nich językiem polskim.