OPIS
Profesor Wiktor Zin o ilustracjach Lusi Ogińskiej
Z prawdziwą przyjemnością przeczytałem książki przeznaczone dla dzieci napisane przez Lusię Ogińską, ilustrowane również przez Nią, co w dzisiejszych czasach jest rzadkością! Ilustracyjna strona wszystkich książek jest wspaniałym dopełnienie całej poetyckiej opowieści, tworząc harmonijną całość, ukazując doskonałość warsztatu Autorki, a także rozmiar Jej renesansowego talentu. Łatwe w odbiorze rysunki, niektóre wykonane piórem, uzyskują swój końcowy nastrój dzięki podkolorowaniu ich akwarelą. Najważniejszymi cechami tych ilustracji są: wirtuozeria kreski, perfekcja rysunku, właściwy - `wesoły` - dobór barwnej plamy. W tych ilustracjach odnajdujemy pogodną jak tekst narrację bez śladu wszechobecnych ostatnio grozy i udziwniania świata. Nazwisko Pani Lusi Ogińskiej kojarzy się z moim ulubionym kompozytorem i jego dziełem `Pożegnanie Ojczyzny`. Nie wiem, czy zbieżność nazwisk jest tu przypadkowa. W każdym razie strofy i ilustracje Pani Lusi Ogińskiej są po prostu bardzo polskie - jak polonezy Michała Kleofasa Ogińskiego.
Wiktor Zin