OPIS
Książka porusza temat wzajemnych stosunków Kościoła i państwa w Hiszpanii. Od chwili wprowadzenie republiki w 1931 r. tamtejsze elity polityczne podjęły się modernizacji społeczeństwa i państwa, widząc w religijności, a w katolicyzmie w szczególności, przeszkodę na drodze swego kraju ku nowoczesności. Ulegając przesądom wolnomyślicielskim politycy demokratycznej lewicy nie chcieli szukać modus vivendi z Kościołem i katolikami, co w dobie dominacji totalitaryzmów popchnęło Hiszpanię na drogę ku rewolucji społecznej.(...)