Fałszywy książę to opowieść o odwadze i odpowiedzialności, strachu i zdradzie.
W pewnej dalekiej krainie zanosi się na wojnę domową. Aby zjednoczyć podzielone królestwo, arystokrata Conner postanawia osadzić na tronie mistyfikatora, udającego zaginionego przed laty księcia. Zmusza do zabiegania o tę rolę czterech chłopców – do niedawna mieszkańców sierocińca. Jeden z nich, sprytny czternastoletni Sage, nie wierzy w uczciwe intencje Connera, ale dobrze wie, że zostanie fałszywym księciem to jego jedyna szansa na przeżycie. Konkurenci również się nie poddają. Okazuje się jednak, że Sage zdobywa innych sprzymierzeńców… Kolejne dni rywalizacji odsłaniają coraz to nowe oszustwa i tajemnice, aż w końcu na jaw wychodzi prawda, która okaże się bardziej niebezpieczna niż wszystkie kłamstwa razem wzięte. Kto wykaże się męstwem i wygra, a komu pisana jest porażka?
* * *
Fragment:
„W komnacie zapadła głucha cisza. To było gorsze od moich najgorszych przypuszczeń dotyczących zamiarów Connera. Nie miałem pojęcia, co zrobić w tej sytuacji. Jego plan był czystym szaleństwem, z pewnością był też zdradą, choćby Conner najusilniej temu zaprzeczał. Żaden zdrowy na umyśle człowiek nie mógł wierzyć, że uda mu się w ciągu dwóch tygodni przemienić sierotę w księcia. I tylko szaleniec mógł sądzić, że ta sierota zdoła przekonać cały dwór, iż jest zaginionym przed laty królewskim synem.”
* * *
Jennifer A. Nielsen wyznaje, że Inspiracją dla tej opowieści była muzyka Eddiego Veddera i jedna z jego najlepszych piosenek Guaranteed. Z wersu "Znałem wszystkie reguły, ale reguły nie znały mnie" narodził się Sage. Sage ma swój własny charakter, choć Jennifer zapożyczyła dwie spośród jego cech od dwóch uczniów, z którymi niegdyś prowadziła w szkole średniej klub dyskusyjny. Jeden z nich był powszechnie lubiany, błyskotliwy i zawsze skory do żartów. Potrafił ukraść człowiekowi zegarek tak sprytnie, że ten nawet się nie zorientował, a potem za zdziwieniem i zakłopotaniem odbierał go z powrotem od rozbawionego winowajcy. Drugi ze wspomnianych uczniów miał wiele różnorakich talentów, potrafił między innymi przewracać palcami monetę po kostkach dłoni. Gdyby tylko zechciał, byłby doskonałym kieszonkowcem. W końcu jednak został prawnikiem.
* * *
Prawa filmowe kupiła wytwórnia Paramount, scenariusz napisze Bryan Cogman, scenarzysta Gry o tron.
schowek
zaloguj/ zarejestruj
NAPISZ SWOJĄ RECENZJĘ
