Kwiecistość stylu, wybujałość metafor, szeroki horyzont lirycznego obrazowania to najbardziej znaczące cechy poezji tego autora. Zainteresuje ona tych , którzy upodobali sobie twórczość o barokowej proweniencji, szukających liryki osadzonej głęboko w literaturze a szerzej: kulturze - polskiej i europejskiej, lubiących wyraziste obrazy liryczne, bogatą metaforykę, ekspresję i nad wyraz silne poetyckie wzruszenie. Szczególne miejsce zajmują tu pełne dojrzałego, lecz nad wyraz subtelnego erotyzmu, utwory miłosne.
Jednak myliłby się ten, kto szukałby w tym tomie jedynie wzniosłych uczuć i emocji.
Poezja ta nie pozbawiona jest głębszego namysłu, refleksji dotyczącej spraw najważniejszych - miłości i śmierci, zmagania dobra ze złem i sensu istnienia.
Co ważne, autor ogranicza się do stawiania pytań, nie stara się na nie odpowiadać, deklarować czy określać. Nie chce czytelnika pouczać, narzucać swojego sposobu myślenia, stara się
jedynie formułować pytania, dzielić się swoimi przemyśleniami i rozterkami, zmusić do
namysłu, do zastanowienia się i samodzielnego szukania odpowiedzi.
W wielu utworach czyni to z niebywałą lekkością i wyjątkowo wysublimowanym poczuciem humoru.