OPIS
„Aby trzymać narody w ryzach, trzeba wciąż wymyślać wrogów i nadawać im cechy wzbudzające lęk i odrazę”
Rozsławiło go Imię róży, ale jego pozycję ugruntowały eseje i prace naukowe. I oto przed nami kolejny zbiór rozmaitości, czasem zaangażowanych, a czasem stworzonych dla rozrywki, na temat absolutu, ognia, wymyślonych koncepcji astronomicznych, katedralnych skarbców, wysp zaginionych, Wiktora Hugo i jego stylu, recepcji dzieł Joyce’a w epoce faszyzmu, Wikileaks i tak dalej. Pozostaje czytać, czytać jak najwięcej, bo „kto czyta, ten żyje podwójnie”.
Umberto Eco, jeden z najsłynniejszych naukowców i pisarzy współczesnych, urodził się w Alessandrii w Piemoncie w 1932 roku. Wykładał na uniwersytetach w Turynie i Mediolanie, obecnie jest profesorem Uniwersytetu w Bolonii. Do najważniejszych jego prac eseistycznych należą:Dzieło otwarte. Forma i nieokreśloność w poetykach współczesnych,Nieobecna struktura,Lector in fabula:współdziałanie w interpretacji tekstów narracyjnych,Semiologia życia codziennego,Interpret acja i nadinterpretacja,Pięć pism moralnych,W poszukiwaniu języka uniwersalnego. Zainteresowanie estetyką zaowocowało m.in.Sztuką i pięknem w średniowieczu, a teorią literatury -Sześcioma przechadzkami po lesie fikcji. Jako autor błyskotliwych tekstów publicystycznych dał się Eco poznać w zbiorach:Diariusz najmniejszy orazZapiski na pudełku od zapałek (3 tomy). Prawdziwą sławę przyniosły mu powieści:Imię róży (jeden z największych bestsellerów w historii literatury),Wahadło Foucaulta,Wyspa dnia poprzedniego,Baudolino orazTajemniczy płomień królowej Loany. W latach 2004 i 2007 opublikował pod swoją redakcjąHistorię piękna iHistorię brzydoty, które w wydaniu polskim REBISU stały się wielkimi hitami.