W mojej opinii ta książka jest naprawdę dobra. A dziś kiedy jest tylu fanów ksiażek na temat wampirów, powinna mieć wielkie powodzenie. "Akademia wampirów" to książka nieco bardziej drapieżna niż wszytskie do tej pory. Choć i logiki w niej absolutnie nie brakuje. porusza trochę trudniejsze tematy niż np. saga "zmierzch" choć jest w jej klimacie. Bardziej ambitna.

Odkąd Stephenie Meyer zaczęła wydawać swoją słynną sagę, na świecie zaczęły rządzić wampiry. Przynajmniej w świadomości czytelników (i widzów), wśród których rozpętało się prawdziwe zmierzchowe szaleństwo. A przecież wampiry w popkulturze są tak stare, jak sama popkultura. Dlaczego więc akurat „Zmierzch” rozpętał to szaleństwo? To już temat na osobne rozważania. Pewne jest natomiast jedno. Od tej pory każda książka i każdy film, który będzie się ukazywał, będzie porównywany do „Zmierzchu” i polecany fanom tej sagi. Nie inaczej jest z nową sagą Richelle Mead, której pierwszą częścią jest właśnie „Akademia wampirów”.
„Coś dla fanów Zmierzchu”, „fani Zmierzchu nie będą zawiedzeni” … Takie komentarze towarzyszą tej książce na każdym kroku. Czy słusznie? Moim skromnym zdaniem raczej nie. Sugeruje to bowiem, że „Akademia…” jest książką wzorowaną na „Zmierzchu”, że jest jedynie czymś podobnym (czyli mało oryginalnym), a że Richelle Mead to następczyni (naśladowczyni?) Stephenie Meyer. Błąd, nie tędy droga. Bo co tak naprawdę mają wspólnego obie sagi? To, że są o wampirach, że mocno zaakcentowany jest w nich wątek romansowy, no i może to, że autorkami są kobiety. Ktoś powie, że tych podobieństw jednak trochę dużo. Dla mnie to argument nietrafiony. Weźcie sobie np. takiego „Wiedźmina” i „Władcę pierścieni”. Obie sagi to fantasy, książki drogi, w których gromada przyjaciół zmierza do jakiegoś celu, a autorami są mężczyźni. Czy to znaczy, że te książki są do siebie podobne? Kto czytał, ten wie, że tak nie jest.
Wróćmy jednak do „Akademii wampirów”. Oprócz wymienionych podobieństw, wszystko w tej książce jest inne, niż w „Zmierzchu”. I jak dla mnie, nawet lepsze niż u Meyer. Charaktery bohaterów lepiej zarysowane, wątek romansowy (dampirki Rose i jej mentora Dymitra) bardziej „pikantny”, a akcja bardziej przemyślana i wciągająca. Poza tym pierwszoosobowa narracja w wykonaniu wspomnianej Rose jest doskonałym rozwiązaniem. W końcu ma dampirka charakterek, w związku z czym czyta się jej opowieść doskonale. Zdecydowanie polecam WSZYSTKIM fanom wampirów, nie tylko tych „zmierzchowych”!

Krzywdzace porownanie do "Zmierzchu" zniechecalo mnie skutecznie do czytania. W koncu jednak zabralam sie za te ksiazke i nie zaluje. Historia wciagnela mnie niesamowicie. Zapadlam sie w mroczny, wampirowski klimat. Ta ksiazka jest naprawde dobra. Romek napisal juz wszystko, co chcialabym przekazac. Czekam wiec z utesknieniem na czerwiec, kiedy ma sie w Polsce ukazac kolejny tom sagi.