OPIS

Dziennik wybitnego prozaika polskiego, Jana Józefa Szczepańskiego, obejmujący lata 1945-2002 (od wyjścia autora z partyzantki po ostatnie zapisy szpitalne), to nie tylko dzieło literackie o wyjątkowych walorach artystycznych, ale także rzecz o wybitnych walorach dokumentalno-poznawczych. Na kartach tomu I (1945-1956) znajdziemy nie tylko poruszający obraz początków PRL-u, ale również osobiste świadectwo zmagań pisarza z sytuacją polityczną i z samym sobą, szczery i bezpretensjonalny opis poszukiwań religijnych, dzieje wielkiej miłości, a nawet zapierające dech w piersiach relacje z wypraw wysokogórskich. Liczne zdjęcia z prywatnego archiwum są wartościowym uzupełnieniem tego niezwykłego dokumentu. Wiek dwudziesty to w literaturze polskiej wiek wielkich dzienników – Gombrowicza, Dąbrowskiej, Nałkowskiej, Herlinga-Grudzińskiego. Nieznany dotąd dziennik Jana Józefa Szczepańskiego staje teraz w ich rzędzie. Ta książka będzie wielkim powrotem wielkiego pisarza. Tomasz Fiałkowski O autorze Jan Józef Szczepański (1919 - 2003) - wybitny powieściopisarz, nowelista, reporter, eseista, scenarzysta filmowy i tłumacz, podróżnik. Był prezesem Związku Literatów Polskich i Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Z wykształcenia orientalista (znający sanskryt), z zamiłowania alpinista. Niewzruszony autorytet

DODATKOWE INFORMACJE

PRODUKT NALEŻY DO KATEGORII

RECENZJEjak działają recenzje?NAPISZ SWOJĄ RECENZJĘ