Piękny komiks, w pewnym sensie wehikuł czasu. Springer mistrzowsko przenosi czytelnika do dzieciństwa i do pierwszego doświadczenia nieodwołalności śmierci. Budzi zapomniane emocje, przypomina ten pierwszy, ogromny strach przed umieraniem. Z drugiej strony ta sama historia pokazana jest z perspektywy osób starszych, u schyłku życia. Pokazuje, że strach przed przemijaniem jest obecny do końca, że w każdej chwili szukamy bliskości drugiego człowieka i że w śmierci najbardziej przeraża samotność pozostałych. Wzruszająca grafika i treść.