„Arab Przyszłości”, tom ostatni. Wielki finał. Aż żal, bo ta seria jest tak genialna, jak przerażająca i będzie nam brakować (mi na pewno!) takich wrażeń, jak te, które za każdym razem czekały tu na nas. Bo od pierwszej strony pierwszego tomu, do ostatniej tego szóstego, finałowego, ta seria to wielkie przeżycie właśnie. Coś, co się czuje, co wnika do serca, zostaje w umyśle i działa. Po prostu sto siedemdziesiąt stron komiksu z wysokiej półki, jakże aktualnego w obecnych czasach.

Szósta i ostatnia odsłona serii przybliża nam lata 1994-2011. Centrum jego rodzinnego życia ciągle stanowi porwany przez ojca brat, który przebywa w Syrii. Jego matka jest gotowa na wszystko, aby odzyskać syna, co niestety wiąże się również z korzystania z usług oszustów. Okres nastoletni i moment wkraczania w wiek dorosły jest więc naznaczony wyrazistymi emocjami. Sprawia to, że życie autora i jego problemy różnią się od doznań i kłopotów jego rówieśników. Bardzo ważnym elementem dzieła jest również wspomniany ojciec. Nawet jeśli nie występuje on fizycznie w życiu bohatera, to nadal ma na niego jakiś pośredni wpływ. Riad doskonale sobie z tego zdaje sprawę i stara się wyrwać z okowów przeszłości, stając się niezależnym. Autor na kolejnych stronach pokazuje więc nam ciężką drogę, jaką musiał przejść, pragnąc osiągnąć zamierzony cel. Wszystkie te doświadczenia ukształtowały zaś jego światopogląd i zmysł artystyczny. Z kolejnymi przeczytanymi fragmentami komiksu narracja staje się coraz płynniejsza i mniej kontemplacyjna. Nie oznacza to jednak, że wyzbywa się ona swojej emocjonalnej otoczki. Ta towarzyszy czytelnikowi do samego końca prowadząc go w stronę idealnego wręcz zakończenia historii....