Pamiętam, jak pierwszy raz, lata temu, kiedy ten komiks wyszedł jeszcze w wersji czarnobiałej, czytałem „Przygody Stasia i złej nogi” i to mnie kupiło. Mocno, totalnie, choć ja tematu chorób miałem i mam po dziurki w nosie i najchętniej unikam. Więc tym większe było moje zdziwienie, kiedy tak doceniona „Zasada trójek” tego samego twórcy nie kupiła mnie jakoś szczególnie. No ale teraz „Stasia” mamy znów i kto nie czytał ma okazję poznać znakomitą, poruszającą opowieść. A kto czytał, może odkryć ją na nowo w wersji kolorowej. Tak czy inaczej, warto.

Komiks składa się z krótkich cztero kadrowych historyjek, które opowiadają o przygodach Stasia, Złej nogi i ich mamy. Historyjki są przedstawione z perspektywy dziecka, które jest niepełnosprawne i nie wszystko jeszcze rozumie. Artysta ma fajną i przyjemną dla oka kreskę (trochę kojarzy mi się z Vault Boyem z Fallouta, co jest na plus). Dobra rzecz na prezent, polecam.