A już straciłem nadzieję...

Naprawdę?? to jedyne pytanie jakie przychodzi do głowy po sprawdzeniu formatu tomów 1-3 i obecnie wydanych 4-5... poza tym brak słów :(

Osoby z zaburzeniem obsesyjno-kompulsywnym powinny powstrzymać się z komentarzami i wystawianiem gwiazdek. Może trochę ci ulży gdy się dowiesz, że wszystkie tomy są w jednakowym formacie.

Po koszmarnym tomie pierwszym i nieco lepszych kolejnych dostajemy do rąk najlepszy chyba tom Luca Orienta. W międzyczasie zmieniła się kreska Paape. Rysy twarzy stały się jakby nieco bardziej "karykaturalne" a rysunki bardziej "elastyczne", co wyszło na plus rozplanowaniu plansz , wizerunkom przyrody itd.. Cały album wygląda więc naprawdę nieźle. Scenariuszowo też całkiem ok, zniknęła gdzieś nadmierna paplanina z poprzednich tomów, chociaż szkoda, że np. w pierwszym albumie tego integrala kluczowa dla zawiązania akcji zagadka dystrybutora żywności zostaje nagle porzucona i całkowicie zapomniana przez scenarzystę i nie znajduje rozwiązania. No i dodajmy, że w tym tomie możemy wreszcie przeczytać w całości album drukowany niegdyś we fragmentach w "Świecie młodych" , wtedy pod tytułem "W kuźni piorunów". Polecam z czystym sumieniem.

DrittAdrAtta - proponuje skupić się na recenzowaniu komiksu - a nie jego recenzji, chyba że swoją wiedzę nt. zaburzeń czerpiesz z autopsji i nie jesteś w stanie tego powstrzymać. Dodam że jego format, jakość druku, użytego papieru czy uwagi do wydawnictwa to również standardowe elementy recenzowania/oceniania komiksu. Jeśli format jest ten sam (bo jeszcze swojego zamówienia nie otrzymałem) - to najzwyczajniej opis na stronie wprowadza w błąd. Być może dla Ciebie to nie problem że komiksy na półce wyglądają jak schody hiszpańskie, ale to jeszcze nie powód by robić sobie osobiste wycieczki do osób, które to krytykują..