Więzienna planeta (Mars) pogrąża się w coraz to większym chaosie. Przywódca sekty religijnej przygotowuje się do ostatecznej krucjaty, która da mu pełnię władzy nad tym miejscem. Wraz z przybyciem nowego statku z więźniami otrzymuje on potrzebny zastrzyk świeżej siły. Na dodatek na pokładzie jednostki znajduje się dość potężna broń, która zdecydowanie nie powinna wpaść w ręce skazańców. W tym całym brutalnym chaosie musi się jakoś odnaleźć główna bohaterka. Rozpoczęta rewolucja sprawiła, że Jasmine nie ma już zbyt wiele do stracenia. Postanawia się więc sprzeciwić Rojasowi, nawet jeśli może to dla niej oznaczać śmierć. Sylvain Runberg od samego początku serii pokazywał, że potrafi on wykorzystać pozornie utarte schematy sci-fi do stworzenia czegoś zaskakującego i mocno angażującego. „Czegoś”, dzięki czemu ostatnia odsłona cyklu pogrąża nas w bezpardonowym chaosie, któremu nie można się oprzeć. Suspens i akcja wylewają się tu z dosłownie każdego kadru dzieła. Scenarzysta w świetnym stylu łączy przy tym widowiskowość i introspekcję. Nadal skupia się on na dość złożonej tematyce nowoczesnego „niewolnictwa” i chęci zdobycia wolności. Wątki te przeplatane są scenami akcji i momentami, kiedy prezentuje on odbiorcy wielu złożonych bohaterów, którzy są ze sobą dość mocno powiązani. Zróżnicowane postacie prowadzą zaś do wielu zwrotów akcji, dzięki czemu przez cały album twórcy udaje się utrzymać czytelnika w napięciu. Fabuła od samego początku do końca jest więc mocno „wielowarstwowa”. Scenarzyście udało się ją jednak podać w bardzo klarownej i jednorodnej formie, dzięki czemu całość opowieści ma zamkniętą formę i to z odpowiednio satysfakcjonującym zakończeniem....