Zapowiada się piękna uczta dla oka

Dla mnie w miarę ale dla osób lubiący pochodne steampunku będzie fantastyczny.

Akcja albumu Hawkmoon tom 1 rozgrywa się w bliżej nieokreślonej przyszłości, która dość mocno przypomina znane nam średniowiecze (konie, strzały, zbroje, miecze). Obok tego wszystkiego funkcjonuje technologia (dostępna nielicznym) oraz futurystyczna magia. Europa, którą dotknęło naprawdę tragiczne tysiąclecie, zmaga się z kolejnymi problemami. Wszystko przez Imperium Granbretonów, które z każdym kolejnym podbojem, powiększa swoją strefę wpływów, pogrążając tym samym zdobyte ziemie w mroku, chaosie i śmierci. Potędze Mrocznego Imperium nie potrafi się sprzeciwić nawet silne wolne miasto Koln, będące ostatnią ostoją ruchu oporu. Nawet ono musi uznać dominację wroga, a jego mieszkańcy zakosztować tyrani. Mamy tutaj okazję obserwować losy księcia Hawkmoona (syna władcy Koln), który nie tylko jest świadkiem śmierci ojca, ale również staje się on bezwolnym sługą imperium (przez wszczepienie mu czarnego klejnotu, pozwalającego znać jego myśli i powodującego ogromny ból przy najmniejszej próbie sprzeciwu). Nie porzuca on jednak planu dokonania zemsty. Ostatnią ostoją nadziei zarówno dla niego, jak i całego kontynentu staje się odległe księstwo Kamargu, które jako ostatnie opiera się mrokowi Imperium. Oryginalne dzieło Moorcocka (na którym oparty jest komiks) składa się z kilku dość obszernych tomów. Jasno pokazuje to, że wykreowany przez autora świat jest naprawdę mocno rozbudowany. W przypadku wielu komiksowych adaptacji książek, ich twórcy mają problemy z należytą prezentacją tła danej historii i tym samym złożoności całego świata (głównie wynika to z ograniczonego miejsca). W przypadku tego dzieła problem ten jednak nie występuje. Jérôme Le Gris w naprawdę wyśmienitej formie realizuje ukazanie fantazyjno-postapokaliptycznego świata. Nawet nie znając powieści, nie czuje się tu, aby coś nam umykało i było niezbyt jasne. Scenarzysta doskonale wykorzystuje każdy kawałek dostępnego miejsca, aby wprowadzić nas w historię, mocno zaangażować i jednocześnie dostarczyć odpowiedniej dawki fantazyjnej widowiskowości....

Całkiem wierna adaptacja prozy Moorcocka. Jakieś tam drobne elementy mogą komuś nie pasować (mi na przykład architektura Kamargu), jednak fabuła płynna, a rysunki na wysokim poziomie. Brać, kupować!