Dzięki Egmont za ponowne przejęcie i wznowienie twego tytułu i innych świetnego rysownika jakim jest Marini !!!

Jeszcze raz od nowa. Nie można było wydawać kontynuacji i równolegle wznowienia. Tym zabiegiem prędzej osiwieję niż doczekam tomu nr 12

Z tego co wiem, to nie ma kontynuacji, niestety. Szukałem gdzieś po francuskich stronach (języka nie znam) i jedyne co znalazłem, to że seria się zakończyła bez zakończenia, co jest smutne, bo to jeden z lepszych komiksów, z jakim miałem do czynienia (chyba że to nieaktualne info). A że swego czasu pozbyłem się całej kolekcji (trudne czasy), a znów zacząłem zbierać, to sobie z pewnością sprezentuję tą świetną serią w nowym wydaniu.

Szkoda że zbiorcze wydanie, nie składa się z grubszych tomów, 250 to byłaby optymalna objętość. PS Z tego co widzę, jest 14 albumów.

We wtorek wieczorem zamówiłem a w czwartek w południe już miałem w paczkomacie;)) Dziękuję Gildii za szybką i sprawną realizację zamówienia. Komiks wydany bdb,sama historia rewelacyjna,rysunki Mariniego Boskie. Szkoda tylko że tyle trzeba czekać na ciąg dalszy....ps Dzięki wielkie Egmontowi za wznowienie tego tytułu w twardej oprawie.

I kolejna seria prezentowana nam przez Egmont lata temu wraca na rynek. Tym razem padło na „Skorpiona”, historyczno-przygodowo-awanturniczy cykl, który może tym razem doczeka się w końcu większej ilości tomów, niż przed laty. Bo bardzo przyjemna, szczególnie graficznie, to seria. Taka, która trafiła do mnie, chociaż ja takich klimatów zazwyczaj nie znoszę. I która po latach okazała się równie przyjemna, jak te ponad dwie dekady temu, kiedy natknąłem się na nią po raz pierwszy.

Okradanie katolickich grobów może niektóre osoby zaboleć. Także ukazanie katolików jako knujących i złych czywiście tu nie nazwane „teoriami spiskowymi". Rysunki piękne .osobiście ze względu na treść nie polecam.

Komiks nie jest antykatolicki, ukazana ciemna strona KK to tylko wierzchołek góry lodowej. Historia KK pełna jest krwi i skandali i nie są to „teorie spiskowe” Komiks świetny, zarówno wizualnie jak i fabularnie.

W tak wolnym medium jak komiks nie powstają historie rozliczające żydów ani muzułman. Skorpion jest wspaniale narysowaną awanturniczą historią, ale zarazem pełną wrogości i manipulacji antykatolickch. Przyczynia się on do aktów wrogości wobec katolików które nie wiadomo do czego doprowadzą.

Głównym bohaterem komiksu jest tytułowy Skorpion. Człowiek czynu, uwielbiający piękne kobiety, dobrą zabawę i pełny mieszek gotówki. W swoim życiu parał się on różnymi zajęciami dającymi mu godziwie zarobić. Najbardziej dochodowym zajęciem jest jednak dla niego „eksploracja” najróżniejszych grobowców i sprzedawanie zdobytych tam relikwii. Pewnego dnia nieświadomie zwraca on na siebie uwagę naprawdę groźnego przeciwnika. Są nim wszechwładne rzymskie rody, które wcale nie utraciły swojej potęgi wraz z upadkiem Cesarstwa Rzymskiego. Od setek lat nieustannie rządzą one kolejnymi pokoleniami, ciągle pozostając ukrytym w cieniu. Poczynania Skorpiona, a przede wszystkim jego tajemnicza przeszłość może zagrozić ich dominacji i zmienić oblicze całego świata. Nic więc dziwnego, że mężczyzna staje się zwierzyną, na którą rozpoczyna się wielkie polowanie. XVIII wieczne malownicze realia, duża dawka widowiskowości, dynamiczna narracja przesycona przygodową treścią i przyjemny w odbiorze lekki humor. Tak w bardzo dużym uproszczeniu prezentuje się dzieło Stephena Desberga. Zabierając się za lekturę recenzowanego tytułu, dodatkowo naprawdę trudno nie jest tu odnieść wrażenia, jakby czytało się komiksową wersję jednej z wielu powieści Alexandre’a Dumasa. Niektóre pościgi konne czy pojedynki są wręcz żywcem wyjęte ze świata Trzech Muszkieterów. Wzorowanie się twórcy na takim klasyku sprawia, że napisana przez niego historia jest naprawdę przyjemna w odbiorze. Kolejne strony dzieła pochłania się w błyskawicznym tempie, a na sam koniec pojawia się syndrom szybkiej chęci sięgnięcia po kolejny tom serii. Na pewno nie można więc tytułowi odmówić gigantycznej dawki przygodowej rozrywki. Bardziej problematycznie robi się w momencie, kiedy odbiorca będzie oczekiwał od albumu czegoś więcej niż tylko “wartkiej widowiskowości”. Tkana tu przez twórcę większa historyczna intryga jest bowiem dość przewidywalna. Ponadto liczne (czasem może nawet trochę zbyt liczne) zwroty akcji w niektórych momentach są delikatnie pisząc mocno naciągane (albo bardziej dosadnie – absurdalne). Ponarzekać należy również na dialogi, które trącą sztucznością i w paru miejscach są zupełnie zbędnym dodatkiem do pozostałej treści.