Z ILU TOMÓW SKŁADAĆ SIĘ BĘDZIE TA OPOWIEŚĆ ?

z dwóch tomów.

Komiks przepięknie narysowany,historia prosta ale wciągająca. Dzięki wielkie dla Egmontu(proszę nie każcie czekać czytelnikom zbyt długo na drugą część) że wydali ta perełkę a także za to że w nowym roku wydadzą też inne pozycje z tym świetnym rysownikiem jakim jest Marini. Ps Gildia dzięki wielkie jak zwykle za rewelacyjnie spakowaną przesyłkę.

Nigdy jeszcze mnie nie zawiódł jako rysownik czy scenarzysta. Bardzo dobre graficznie. Ktoś napisał że 2 tomy...aż szkoda. Oby więcej od tego rysownika.

Głównym bohaterem komiksu jest Slick. Weteran wojenny, który po powrocie do kraju ma trudności z odnalezieniem swojego właściwego miejsca. Boryka się on również z narastającymi długami, które musi jakoś spłacić. Jego otoczenie nie pozwala mu na zbyt wielkie pole manewru. Może on stać się członkiem jednego z licznych gangów lub nawiązać współpracę z policją. Każda z tych opcji jest dosyć niebezpieczna i niezbyt perspektywiczna. Postanawia on więc pójść swoją własną indywidualną ścieżką. Ściągnie to na niego masę przeróżnych kłopotów, z którymi będzie musiał sobie jakoś radzić. W jego życiu nie mogło zabraknąć również pięknej kobiety, która może być dla niego zarówno zbawieniem, jak i przekleństwem. Już od pierwszych stron albumu da się wyraźnie wyczuć, że autor inspiruje się amerykańskimi filmami noir z lat 50. Pogrąża on czytelnika w historii o przestępcach, skorumpowanych stróżach prawa, niebezpiecznych gangsterach, pięknych kobietach i poszukiwaniu samego siebie. Marini w kreśleniu scenariusza nie jest jakoś nadmiernie innowacyjny. Nie stara się on na siłę zrobić coś własnego/indywidualnego, co odróżniało się od innych dzieł gatunku. Wręcz przeciwnie postanowił on sięgnąć po masę sprawdzonych schematów i ulepić z nich klasyczną mroczną opowieść, którą pochłania się z niekłamaną przyjemnością. Na pewno albumowi nie można odmówić niesamowitego klimatu. Do pełni szczęścia brakuje jedynie nastrojowej muzyki i mieszanki zapachów papierosów i alkoholu, aby w całości zanurzyć się w opowieści. Nie jest to jednak historia idealna. Ograniczona ilość stron pierwszego albumu wymusza pewną skrótowość niektórych scen, które w kilku momentach mogą wydawać się zbyt szybko urwane. Ponadto przedstawieni tutaj bohaterowie dla wymagających czytelników mogą wydawać się za bardzo banalni. Są oni bowiem dokładną kliszą tego, co można znaleźć w klasycznych filmach noir. Niedociągnięcia scenariusza nikną pod cudownie prezentującą się oprawą graficzną, która powinna zachwycić każdego. Artysta stawia tu na czerń i biel w kilku możliwych odcieniach. Sięga on również po bardziej wyrazistą czerwień, aby podkreślić głębię niektórych rysunków. Kreska jest mocna z wyraźnie przebijającym ołówkiem, co nadaje opowieści jeszcze intensywniejszego klimatu.

Naiwniutkie to i sztampowe, nic wartościowego. Fabuła nudna i przewidywalna do bólu, szkoda pieniędzy. Cały komiks mógłby znaleźć się na 10 stronach i tyle by wystarczyło. Jak lubisz klimaty noir to tego lepiej unikać, a na pewno szkoda pieniędzy. Rysunki nie ratują tego gniota.