W tomie Enola i niezwykłe zwierzęta tom 3 na czytelnika czekają dwie historie („Nieszczęśliwy wilkołak” i „Uwolnić gryfa!”). Druga z nich swoją strukturą przypomina wcześniejsze opowieści, więc nie ma sensu się na jej temat rozpisywać. Jest ona łatwa, prosta, przyjemna i kierowana głównie do najmłodszych dzieci. Znacznie ciekawiej prezentuje się pierwsza z wymienionych historii. Enola postanawia w niej pomóc zrozpaczonej matce, szukającej ratunku dla swojego syna. Nie jest to jednak zwykły chłopiec, a ktoś kto pod wpływem pełni księżyca zmienia się w tytułowego Wilkołaka. Joris Chamblain serwuje tutaj odbiorcy naprawdę interesującą opowieść z kilkoma zaskakującymi zwrotami akcji, która może wywołać uśmiech zadowolenia nawet na twarzy kogoś starszego. Trzonem historii ponownie są liczne nieporozumienia i nieumiejętność zaakceptowania przez świat pewnych odmienności. Emocjonalne elementy dobrze łączą się z wartką przygodą, dając możliwość zanurzenia się w naprawdę pięknej opowieści. Na duży plus należy zaliczyć również fakt, że twórca podchodzi do dobrze znanej „likantropii” z troszkę innej strony. Zamiast standardowej grozy, stara się on przedstawić trochę bardziej złożony problem, z którym musi borykać się młody bohater. Wszystko to oczywiście dopasowane jest do potrzeb młodszego odbiorcy, nie należy więc liczyć na nadmiernie „głębokie” treści.