Niestety nie jest to tak doskonały komiks, jak Dni, których nie znamy, ale jednak wciąż intrygujący. Ciężko mi jednoznacznie powiedzieć, czy w finale coś tam siadło, coś nie zagrało, czy może po prostu autor poprowadził swoją historię wbrew oczekiwaniom czytelnika. Mimo lekkiego zawodu zakończeniem, Pacjent i tak pozostaje dla mnie jednym z najciekawszych komiksów wydanych u nas w tym roku.

Poprzedni komiks Timothé’a Le Bouchera, „Dni, których nie znamy”, okazał się wielkim pozytywnym zaskoczeniem i jedną z najlepszych pozycji, jakie w swej karierze wydał Non Stop Comics. Na tą premierę zacierałem więc ręce niemal równie mocno, co na „Maskę”. Czy było warto? Jasne, że tak – że posłużę się takim kolokwializmem – bo to kolejny znakomity komiks, potrafiący wciągnąć i wywołać wiele emocji.

Historia rozpoczyna się tutaj od mocnego uderzenia. Już na pierwszych kadrach widzimy zakrwawiony nóż, będący świadectwem czegoś strasznego. Trzymająca go w dłoni ledwie stojąca na nogach młoda dziewczyna o pustym spojrzeniu, zostaje zatrzymana przez policję. Wszystkie ślady prowadzą stróżów prawa do domu rodziny Grimaud, która została brutalnie zamordowana. O dokonanie zbrodni zostaje oskarżona nastolatka, która okazuje się być córką zamordowanych. Jedynym ocalałym z tej masakry jest jej młodszy brat, który w bardzo ciężkim stanie trafia do szpitala. Po takim mocnym wstępie fabuła przeskakuje wiele lat do przodu. Pierre Grimaud, który w momencie ataku miał 15 lat, jest dorosłym mężczyzną, który właśnie wybudził się z wieloletniej śpiączki. Teraz dowiaduje się, że o zbrodnie została oskarżona jego siostra, która niedługo później popełniła samobójstwo. Nic nie pamięta on z tej straszliwej nocy i z trudem radzi sobie z przytłaczającą go rzeczywistością. Na dodatek co noc w snach nawiedza go tajemniczy mężczyzna w czerni. Wielce pomocne okazują się być dla niego regularne spotkania z psychologiem Anną Kieffer, która chce odkryć prawdę o przeszłości (tym samym pozwalając pacjentowi się z nią pogodzić). Każda kolejna sesja terapeutyczna zaczyna zmieniać relacje na linii pacjent-lekarz w coś bardziej osobistego. Na światło dzienne zaczynają wypływać jednocześnie nowe fakty, które mogą być bardzo niebezpieczne. Autor dzieła skupia się tutaj na stopniowym odsłanianiu nowych poszlak, które mają prowadzić w stronę prawdy na temat tragicznych wydarzeń tamtej nocy. W genialny sposób łączy więc on przeszłość i teraźniejszość z każdą kolejną stroną wciągając odbiorcę w jeszcze większą dawkę niepokoju, tajemnic i szaleństwa. Retrospekcje przeszłości oparte są tutaj na sesjach terapeutycznych Pierra, który poddawany jest hipnozie. Każde jego kolejne spotkanie z lekarką, znacząco zmienia jednak ich relacje. Wyraźnie widać postępującą pomiędzy nimi grę uwodzenia, w której tajemnice i półprawdy są czymś naturalnym. Zmieniają się tutaj ich role do tego stopnia, że po pewnym czasie trudno jest stwierdzić, kto tak naprawdę jest tu manipulowanym. Timothé Le Boucher obok głównego wątku nie zapomina jednocześnie o mocniejszym rozwinięciu innych elementów historii. Skupiają się one głównie na innych drugoplanowych postaciach (pacjentach szpitala), którzy z jednej strony zdominowani są przez strach, liczne niepokoje i własne problemy, z drugiej mocno przyciągani są przez tajemniczą aurę Pierre’a, który ma na nich pewien wpływ.

,,Dni, których nie znamy” Timothego Le Bouchera są komiksem, który bardzo miło wspominam i do którego lubię wracać. Więc gdy tylko dowiedziałam się, że ukaże się nowe dzieło jego autorstwa, nie zastanawiałam się długo. Zapraszam do lektury recenzji ,,Pacjenta’’ – zaskakującego thrillera psychologicznego, trzymającego w napięciu aż do ostatniej strony. Sześć lat temu pewnym miasteczkiem wstrząsnęła wiadomość o masakrze do jakiej doszło przy ulicy Kruczej – w wyniku której zginęła niemalże cała rodzina, jedyny ocalały właśnie wybudził się ze śpiączki. Jednak odzyskanie przez niego świadomości nie tylko nie przynosi odpowiedzi na to co wydarzyło się owego fatalnego dnia – chłopak, piętnastolatek w dniu masakry, obecnie dwudziestojednoletni mężczyzna – cierpi na paraliż oraz amnezje. W odnalezieniu się w nowej rzeczywistości, a także w odzyskaniu wspomnień pomaga mu Anna Kieffer – psycholożka specjalizująca się w kryminologii. W trakcie odbywanych sesji między pacjentem, a lekarką zaczyna się rodzic specyficzna więź, a granica między prawdą i kłamstwem, snem oraz jawą zdaje się przechylać raz w jedną, raz w drugą stronę… ,,Pacjent’’ to przede wszystkim misternie skonstruowana fabuła – z początku rozwijająca się dość wolnym tempem, by nagle uderzyć w czytelnika nieoczekiwaną zmianą perspektywy, zmuszając do zadania nowych pytań i spojrzenia na poznanych bohaterów i ich zachowania pod zupełnie innym, nieoczekiwanym kątem. Przyznam szczerze, że bardzo mi się to podobało. Niemalże przez całą lekturę czytelnikowi towarzyszy poczucie zagubienia, zmuszające do nieustannego wątpienia w otrzymywane w trakcie lektury informacje. Co jest prawda, co kłamstwem, a co jedynie zręczną manipulacją? I koniec końców kto tutaj tak naprawdę pociąga za sznurki? Powiem tylko, że wszystko prowadzi do naprawdę dobrze napisanego finału, który potrafi szczerze zaskoczyć. W swoim najnowszym dziele autor porusza naprawdę wiele tematów – poczynając od morderstwa i traumę jaką pozostawia po sobie zbrodnia, po motyw czasu, pamięci, skomplikowanych relacji międzyludzkich, manipulacji czy choroby. Wymieniać można naprawdę sporo bowiem ,,Pacjent’’ to przykład tego jak w stosunkowo prostej formie, jaką zdaje się być komiks, można poruszyć naprawdę wiele aspektów ludzkiego życia, tworząc głęboką i wielowymiarową historię. ,,Pacjent’’ to także przyjemna dla oka szara graficzna – jednocześnie prosta, ale ta prostota w żaden sposób nie ogranicza historii, wręcz przeciwnie, wzbogaca ją i uatrakcyjnia. Tak samo jak forma wydania, która stoi na naprawdę wysokim poziomie. Nowy komiks Timothego Le Bouchera to pozycja dla wszystkich czytelników lubiących niebanalne thrillery psychologiczne, pełne intrygujących postaci i nieoczekiwanych rozwiązań fabularnych. To jeden z tych tytułów, które chodzą za czytelnikiem na długo po skończonej lekturze. Co tu dużo mówić ,,Pacjent’’ to kawał naprawdę porządnego komiksu, serwujący rozrywkę na najwyższym poziomie. Recenzja dostępna na stronie Kosz z Książkami.

Nawet bez porównań z "Dniami, których nie znamy" ten tytuł jest po prostu przeciętny. To znaczy sam pomysł, kreska i wszystko są w porządku, ale jednak dość szybko można domyśleć się zwrotów fabuły. Nawet pewna furtka pozostawiona na sam koniec, raczej powoduje niedowierzanie ("serio, tak autor chce się ratować?") niż pozostawia nas z refleksją.