.......... .

Od mojego pierwszego spotkania z twórczością Shauna Tana, którym był oszałamiający graficznie album „Przybysz”, cenię dzieła autora. Szczególnie za ilustracje właśnie. I dla ilustracji wciąż sięgam po kolejne albumy, jakie wyszły spod jego ręki. Tak samo było ze „Zgubą”, sympatyczną opowieścią dla dzieci spod szyldu picture book, która jak zwykle przykuwa na czas dłuższy, niż wymagany do przeczytania jej, dzięki znakomitemu opracowaniu graficznemu.

Zguba to tytuł, którego nie można jednoznacznie zaszufladkować w jednej konkretnej kategorii. Nie jest to typowy komiks, trudno również uznać pozycję za książkę z obrazkami (ze względu na dość ograniczony ilość tekstu). Można więc uznać, że pozycja stanowi sama dla siebie oddzielną kategorię popkultury, w której nie ma miejsca dla innych tytułów. Mocna nietuzinkowość pozycji przejawia się również w grupie docelowej, do której jest ona kierowana. Teoretycznie mamy tutaj do czynienia z tytułem sklasyfikowanym jako twór dla dzieci. Prawda jest jednak o wiele bardziej złożona, a o niesamowitości tego albumu doskonale świadczy sam podtytuł: „Opowieść dla tych, którzy mają ważniejsze sprawy na głowie”. Jestem więc przekonany, że lektura tego krótkiego dzieła, naprawdę pozytywnie zaskoczy wielu dorosłych. Treść historii została tutaj przedstawiona jako rzeczona anegdota, opowiadana przez narratora jadącego tramwajem, który snuje krótką i prostą opowieść dla zabicia czasu. Opisuje on swoją wycieczkę na plażę w celu poszukiwania kapsli do swojej kolekcji. To właśnie tam dostrzegł on tytułową „Zgubę”, której najwyraźniej nie dostrzegał nikt inny. Fascynacja znaleziskiem i chęć niesienia pomocy sprawiła, że postanowił on zabrać ją do domu i znaleźć dla niej miejsce, do którego będzie ona pasowała. Cała historia wydaje się lekka, łatwa i przyjemna w sam raz dla młodszego odbiorcy. W dużej części tak jest, trudno jednak nie dostrzec pewnej głębi opowieści, która będzie wymuszać na czytelniku (głównie tym starszym) analizę tego, z czym właśnie miał okazję się zapoznać. Każda kolejna strona skrywa w sobie bowiem pokłady niesamowitości i pewną symbolikę, której znaczenie nie zawsze będzie tak łatwe do odkrycia. Zdecydowanie na pierwszy plan wysuwają się tutaj genialne rysunki, które Tan stworzył, aby podkreślić niesamowitość napisanej historii. Przedstawiony tutaj uprzemysłowiony świat, pełen jest rurociągów, dziwnych maszyn, trybików, mechanizmów, niezwracających na nic uwagi ludzi, nudnych betonowych ulic, poszarzałego nieba i bilbordów/napisów nasuwających skojarzenia z państwem totalitarnym. Każda kolejna strona sprawia, że czytelnik wręcz przytłoczony zostaje szczegółami prac autora, które powinny zachwycić nawet największych estetów. Pomimo dość oszczędnego operowania słowem pisanym, twórcy i tak udaje się tutaj rewelacyjnie utrzymać pewną równowagę pomiędzy słowami a rysunkami. Ogromne znaczenie dla tego elementu „dzieła” ma tło jego prac, które stylizowane jest na podręcznik fizyki i inżynierii, co dodatkowo pogłębia przedstawiony tutaj świat, skrywając pewne ważne dla opowieści fragmenty. Zguba to oszałamiające dzieło, w którym Tan świetnie połączył grafikę i tekst tworząc pracę, która zachwyca. Nie jest to jednak pozycja dla wszystkich, co najlepiej chyba oddaje cytat umieszczony pod koniec albumu: „To już wszystko. Cała historia. Niespecjalnie wyjątkowa, wiem. Ale nie mówiłem, że taka będzie”.