Droga Czytelniczko! Drogi Czytelniku! Myślę, że większość z nas czytała, albo oglądała kultową gangsterską trylogię Mario Puzo pt. "Ojciec chrzestny". Ba! Pewnie niejedna osoba tęskni za podobnej aparycji postaciami literackimi, a tym bardziej takowymi komiksami. Tam dawno, dawno temu, gdzieś w czasach amerykańskiej prohibicji wyjaśniano wszelkie spory pomiędzy gangsterami z pistoletu maszynowego Thompson. Tak. To były szalone i krwawe czasy lat 1920- 1933. Droga Czytelniczko! Drogi Czytelniku! Jest więc okazja nadrobić zaległości! Wydawnictwo Elemental wydało właśnie pierwszorzędny komiks duetu Trillo versus Mandrafina, czyli pierwszy zbiorczy tom "Spaghetti Bros". Całkiem niedawno zachwycałem się nad konstrukcją innej ich mini serii. Składającej się w polskim wydaniu na dwa zbiorcze tomy pt. "Wielki kant" i "Iguana". Tymczasem, świeżo po lekturze pierwszego tomu "Spaghetti Bros" mogę śmiało napisać! "Spaghetti Bros" wymiata! A fabualrnie i graficznie jest wspaniałą lekturą, a do tego bardzo pokręconą historią rodzinną. Droga Czytelniczko! Drogi Czytelniku! Jest więc okazja nadrobić zaległości i i zagłębić się w świat gangsterskiej sagi rodzinny Centobucchi. Rodziny, która przybyła na statku do Ameryki z Włoch i już w czasie tej podroży zaznała ogromnej tragedii. Matka tej rodziny urodziła synka, jednakże w czasie połogu zmarła. Osierocone rodzeństwo (trzech braci i dwie siostry) od samego początku zamiast trzymać się razem, to zaczęło się obwiniać i pokłóciło się miedzy sobą. Do tego! Każde z nich podążyło własną ścieżką życia. Nastraszy siał terror i stał się tutejszym Al Capone, zaś najmłodszy stał się policjantem. Jedna z sióstr była słynną aktorką, a druga (sic!) była zawodową morderczynią. Ukrywającą się pod przykrywką rodzinnej i przykładnej żoneczki. Ba, w tej całej układance nie mogłoby zabraknąć jeszcze jednego braciszka, z zawodu księdza, który dwukrotnie krucyfiksem pobił do nieprzytomności swojego najstarszego braciszka. Tak, tego samego, który będąc bossem mafijnym terroryzował całe miasto. Co więc doprowadziło naszego kapłana do szewskiej pasji, że spuścił manto najstraszniejszemu bratu? Oj! Co tam dzieje się w tej porąbanej rodzinie? Oj! %##@ Nie ogarnie się tego w jednej opowieści. Ba, to tajemnica rodzinny Centobucchi. Kawa na ławę! Pierwszy tom "Spaghetti Bros" jest mocny, esencjonalny, wciągający i przezabawny. Jest pełen przygód, które łączą klimaty noir, kryminału i mafijnej sagi rodzinnej. Wspaniale opowiedziana i zobrazowana historia tej mafijnej rodziny przenosi nas do wnętrza akcji. Ba, nie sposób w momencie czytania oderwać się od lektury. Dodam od serca, iż ten tom jest swoistym studium porąbanych postaci, które w gazetach autentycznie pojawiały się w czasach prohibicji. Obaj autorzy wiernie oddali ducha tamtej epoki, a jeszcze okrasili to wszystko nietuzinkowymi bohaterami. A jeszcze to wszystko (pomimo podzielenia na rozdziały) spina się w jeden spójny przekaz! Czytając wciągasz się w ten świat i chcesz poznać dalsze motywy i przygody, tych wszystkich szalonych i niejednoznacznych moralnie postaci. Nie bez kozery dodam! Fabuła urzeka, ale i sama grafika zachwyca. Pod względem oprawy nie można się do niczego doczepić. Mistrz Mandrafina w czerni i bieli wyczarowuje nam przepiękny (wierny z realiami epoki) dawny świat. Na marginesie, tym razem, w porównaniu z innymi jego komiksami, jest to styl graficzny bardziej ujęty w realizmie, niż w kreskówkowym przerysowaniu. Prawie na sam koniec. należy wspomnieć o samym wydaniu. Uwagę przyciąga poręczny format tej edycji! To format nie za duży i nie za mały, taki idealny w podroży. Dodam. Znakomicie ten komiks mieści się w kieszeń torby służbowego laptopa. ;) Uwagę także przyciąga klimatyczna okładka przedstawiającą najstarszego z braci Centobucchii przy makaronie. A po przekartkowaniu przyciągnie Twoje zmysły węchu (niuch, niuch) ładnie pachnąca farba drukarska, zaś w środku idealnie w najdrobniejszych szczegółach dopracowany DTP, redakcja, a przede wszystkim oddające ducha historii, czyli świetne tłumaczenie Roberta Lipskiego. Jednym zdaniem edytorsko - nie ma lipy! Podsumowując! Pierwszy tom "Spaghetti Bros" jest dowcipnym, cudownym czytadłem i wydanym przez Elemental perfekcyjnie. Nie bez kozery dodam, jest to pozycja obowiązkowa w biblioteczce prawdziwego komisarza! Jednakże na koniec - ostatnia uwaga - przestrzegam, że to komiks (seria) dla dojrzałego czytelnika! Cóż tu pisać więcej! Nie mogę doczekać się kontynuacji! Zdecydowanie polecam!

Kupilem po przeczytaniu recenzji Pana D C. Bardzo, bardzo mi sie spodobalo i czekam na wiecej!!! :)

Akcja albumu rzuca nas do początku XX wieku, kiedy to Stany Zjednoczone były miejscem docelowym wielu rodzin ze starego kontynentu. Każda z nich wierzyła, że na nowym lądzie znajdzie nowe cudowne miejsce do życia i osiągnie tam ogromny sukces. Tak też było w przypadku rodziny Centobucchich, która porzuciła słoneczne Włochy w poszukiwaniu lepszego jutra. Fabuła koncentruje się na losach piątki rodzeństwa (chociaż w tytule pojawiają się „bracia”, nie zabraknie tu również „sióstr”), którzy różnili się w naprawdę wielu kwestiach, tworząc tym samym trudne i czasem karykaturalne interakcje. Śmierć matki podczas podróży i niezbyt pogodne dzieciństwo mocno wpłynęły na ich przyszłość. Każde z nich potrafiło jednak dostosować się do nowych warunków, decydując się na kompletnie różne ścieżki „kariery”, naznaczone jednak pewnymi stereotypami. Jeden z braci został więc gangsterem, inny policjantem, kolejny postanowił zaś zostać księdzem, jedna z sióstr została nie/„typową” kurą domowa opiekującą się gromadką dzieci, inna została gwiazdą filmową. Tak jak zostało to wspomniane na samym wstępie, komiks ma do zaoferowania czytelnikowi naprawdę wiele intrygującej i różnorodnej treści. Gangsterskie klimaty, w których nie zabraknie pobić, wymuszeń, szantażu i całej masy innej mocnej akcji. Jest to zaledwie mały wycinek tego, co można znaleźć w tym tytule. Carlos Trillo stara się bowiem na kolejnych stronach swojego dzieła pokazać mocno dysfunkcyjną rodzinę i panujący wokół niej chaos. Wszystko to i tak jest dla scenarzysty jedynie fabularną podstawą do ukazania pewnego wycinka historii, która często była nie tylko fikcją. Twórca w genialny sposób wyolbrzymia niektóre elementy narracji, tworząc karykaturalny obraz Stanów Zjednoczonych początku XX wieku. Nastroje panujące pomiędzy członkami rodziny są szalone, momentami wręcz absurdalne. Każde z rodzeństwa niespecjalnie interesuje się nikim innym poza sobą. W momencie jednak kiedy ktoś z „rodziny” znajduje się w potrzebie, to zawsze znajdzie oparcie w bliskich. Kolejne strony przepełnione są więc masą genialnego czarnego humoru, który idealnie tutaj został dopasowany do pokazywanej treści. Album stawia na „odcinkową” strukturę kolejnych rozdziałów. Każdy z nich obejmuje kilka stron, skupiając się na dość różnorodnych elementach życia rodzeństwa. Treści są mocno zróżnicowane, bawiąc się tempem akcji i odkrywając przed czytelnikiem liczne rodzinne sekrety. Nie brakuje tutaj również mocniejszej treści z przemocą i seksualnością na pierwszym planie. Nie są to jednak elementy drastyczne, często są dość mocno przekoloryzowane. Za oprawę graficzną komiksu odpowiedzialny był tutaj Domingo Mandrafina, który postawił na czarno-białą stylistykę i pewien dość surowy styl. Taka forma dzieła idealnie wręcz pasuje do fabularnej treści albumu i tworzy z nią perfekcyjną, nierozerwalną całość. Artysta jeśli jednak tego potrzeba z pozoru prostego stylu potrafi wydobyć dużą dawkę szczegółowości i piękna. Zdecydowanie najlepiej wychodzą mu projekty postaci i emocje rysujące się na ich twarzach. Bardzo dobrze prezentuje się również rodzime wydanie. Twarda oprawa, doskonałej jakości papier, dobra jakość druku, poprane tłumaczenie. Wszystko to sprawia, że album jest wart swojej ceny i może stać się ozdobą nie jednej kolekcji.