Marvelowa komiczna saga wspaniałości, doczekała się na naszym rynku kolejnej odsłony, która zabiera czytelnika w sam środek epickiej wojny. Starcia dwóch potężnych „królów”, z których każdy ma własną wizję przyszłości galaktyki i nie zna znaczenia słowa „przegrana”. Co bardziej obeznani fani Marvela z pewnością wiedzą o tym, że podstawą całego konfliktu są błędne działania Charlesa Xaviera, który przyczynił się do powstania galaktycznego tyrana zwanego Wulkanem. Mutant opuścił ojczystą planetę, udając się do Imperium Shi’ar, gdzie obalił jego władcę i sam zasiadł na tronie. Od tego momentu jego cel był tylko jeden, całkowicie podporządkować sobie galaktykę i jej mieszkańców. Jego brutalne metody sprawowania władzy mocno zachwiały stabilnością całego wszechświata, doprowadzając do wybuchu wojny domowej. W tym samym czasie po przeciwległej stronie kosmosu władzę nad Imperium Kree przejęli Inhumans na czele ze swoim potężnym liderem Black Boltem. Tam, gdzie pojawia się dwóch żądnych władzy „przywódców”, tam też musi dość do wyniszczającego konfliktu, który diametralnie zmieni wygląd całego wszechświata, o ile przetrwa on tytułową Wojnę Królów. „Nuda” będzie określeniem całkowicie obcym dla każdego czytelnika decydującego się sięgnąć po ten tytuł. Już pierwsze strony dzieła porywają nas w kosmiczny świat pełen akcji, gdzie grupa scenarzystów na czele z Danem Abnettem i Andym Lanningiem stworzyła historię, której dynamika dosłownie przytłacza. Kolejne ukazane tutaj kosmiczne starcie powodują wzmożone tętno, które trudno będzie uspokoić aż do ostatniej strony. Potyczki postaci są tutaj bardzo istotne i to one napędzają całą opowieść, jednak na całe szczęście nie są nazbyt przesadzone, nie przekraczając tym samym pewnej bariery absurdu, co niestety zdarzało się w innych dziełach Marvela. Komiksy superbohaterskie stawiające na wyrazistą akcję, dość często cierpiały z powodu braku większej głębi. Tutaj scenarzyści wykonali kawał solidnej pracy, oferując odbiorcy obok wojennego aspektu komiksu, również ciekawie prezentujące się wątki polityczne czy głębszą treść militarną. Wielką zaletą jest również umiejętne wplecenie w widowiskowy konflikt bohaterów, którzy pełnią tutaj nie tylko rolę trybików wojennych, ale mają również swoje przemyślenia i motywacje. Plejada pojawiających się tutaj postaci jest naprawdę spora i większość z nich ma tutaj swoje przysłowiowe pięć minut (chociaż niektórzy z nich dosłownie proszą się o to, aby poświęcić im więcej miejsca). Nie można również zapomnieć o sporej ilości smaczków przygotowanych dla wielkich miłośników Marvela. Chociażby wątek tajemniczego bractwa Raptorów czy ukazanie losów Skaara (syna Hulka). Tego typu z pozoru drobnych elementów jest o wiele więcej i nadają one całej historii jeszcze większej głębi. Pod względem jakości fabuły naprawdę trudno się tutaj doszukać większych wad. Jedyne, na co można zwrócić uwagę to zmniejszające się i troszkę odbiegające od początkowej wysokiej jakości tempo akcji zaserwowane w końcowych fragmentach komiksu. Można się również przyczepić do pewnych końcowych konkluzji, które nie tylko trąciły banalnością, ale wydawały się troszkę nazbyt infantylne. Nie zmienia to jednak faktu, że Wojna Królów to jeden z najlepszych Marvelowych komiksów, jakie można przeczytać. Wiele dobrego trzeba również napisać na temat warstwy graficznej dzieła. Rysunki tworzone przez kilkunastu artystów, obfitują sporą różnorodnością, jednak wszystkie doskonale oddają dynamizm treści fabularnej. Projekty postaci, kosmiczne statki, obce technologie, niehumanoidalne cywilizacje czy same potyczki, prezentują się tutaj wyśmienicie i naprawdę trudno od niektórych plansz oderwać wzrok. Jeśli miałbym kogoś wyróżniać to najbardziej do gustu przypadły mi rysunki Mahmuda Asrara i Grahama Nolana (jest to jednak sprawa czysto subiektywna). Wojna Królów to niemalże perfekcyjne połączenie space opery i gatunku superbohaterskiego, które powinno przypaść do gustu każdemu miłośnikowi dobrego komiksu. Lektura porywa czytelnika w naprawdę świetnie wykreowany i troszkę odmienny świat, stając się doskonałym odpoczynkiem od bardziej „standardowych” zmagań znanych bohaterów.